İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Göçmen kuşu yuvası gibi
Telaşla kurulmuş,
Derme çatma bir yuvaydı,
Yuvası…

Ama çok mutluydu

Anneler babalar gözünden bile,
Esirgerler seni çektirmez çile,
Doğruluktan çıkıp düşünme hile,
Olmadık işlere atılma evlat! ..

Şükreyle varlıkta üzülme yokta,

Önüne çıkacak yüzlerce sapak,
İyiliğe giden yolu seçmeli.
Kimi mert insandır kimisi kaypak,
Dostluk için doğru kulu seçmeli.

Duygular kabarır yürekten taşar,

Niçin böyle olur aklım almıyor,
Gönül gitmek ister engel salmıyor,
Zamanla duygular canlı kalmıyor,
……Giriyor araya dünya telaşı,
……Unutturur hısım, dost, arkadaşı.

Dünyada gayesi olmayan adam,
Mevsimsiz dolaşan kışlara benzer.
Sığınacak yurdu bulmayan adam,
Biçare uçuşan kuşlara benzer.

Yüreğinde yoksa vatan sevdası,

Mevsim kış, aylardan Şubat,
Karlı bir gündü düştüm yola.
Tayin olmuştum,
Hakkari’de bir köy okuluna.
Zorlu geçen yolculuktan sonra,
Başladım göreve,

İlkbaharı, Yaz’ı hiç yaşamadan,
Çalışarak geçtin her aşamadan,
Torunların “dedem” diye koşmadan,
............Çekip gitmek var mı? Ah canım babam!
............Bak yetim kaldım ben, yıkıldı obam...

Hep ağlattın güldürmedin yüzümü,
Seni, gözyaşlarımla boğacağım!
Baharı yaşamadan getirdin güzümü,
Seni, sararan rengimle boğacağım!

Kendimi sana hiç anlatamadım,

Sürüyü hırsıza teslim eyledin,
Hesap sorma hakkın var mıdır gardaş?
“Bana ne” diyerek seyir eyledin,
Hesap sorma hakkın var mıdır gardaş?

Sana kalbimi, gönlümü verdim,
Sevdim kız, seni çok sevdim!
Uğrunda gençliğimi tükettim,
Seni, ellerin ol diye mi sevdim?

Gözlerimden gözlerin doğardı,