İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Sevgi kadar güzel ne var âlemde
Sevmeli kardeşim, insan sevmeli.
Hiç kimse kalmasın darda elemde
Sevmeli kardeşim, insan sevmeli.

Doğa kucak açmış sarar böceği

Sev kardeşim!
Allah’ı sev,
Peygamberi sev,
Kur-an’ı sev,
Aileni sev,
Milletini sev,

İyi insan olmak mümkün mü gönül?
Şayet ar damarın patlamış ise…
Kimseden bekleme ne sevgi ne gül,
Sicilin bozulup katlamış ise…

Edepsiz olursan tüm çevren kızar,

Gurbet yeni bir dert sardı başıma,
Hiç çaresi yoktur ben ne ederim?
Derdimi açarım siz gardaşıma,
Derman olan dosta servet öderim!

Giyim kuşam ile adam olunsa,
Tavus kuşu büyük adam olurdu.
İlim bir kapaktan beyine konsa,
Bütün tenekeler âlim olurdu.

Doğru seçilmezse bezeğe boncuk,

Şöyle bir bakınca dönüp maziye,
Anılarım ağlar, ben ağlarım…
Sayfa sayfa açılınca gönül defterim,
Hayallerim ağlar, ben ağlarım…

Sevgiden servet verdim o zalime,

Yalan dünya için halkı, edebi
Üç kuruş çıkara satanlara yuh!
Ne olursa olsun kirin sebebi
Pisliğe, çamura batanlara yuh!

Haksızlık diz boyu bakın her yerde

Yağmur gibi düştü kurak yazıma,
Son verdi derdime bitmez sızıma,
Sevdaya düşünce baktım mazime,
Boşa geçmiş yıllar, anmış ezelim.

Gül için çağlarken sevgi pınarım,

Ey sevdiğim yüksek uçma!
İn yanıma, in yanıma.
Aramızı böyle açma,
Gel yanıma, gel yanıma.
.....Dindir benim özlemimi,
.....Gel öpeyim gözlerini!

Yürekten vuruldum canım çok yanar,
Dayanmaz acıya gözlerim pınar,
Kapanmıyor yaram durmadan kanar,
.....Yürek yarasına doktor kâr etmez,
.....Yâr gelmezse aşkın acısı bitmez!