İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Yeter artık yeter, bu yangın sönsün,
Akın Dicle, Fırat, sel olup akın!
Bitsin kahpe terör, milletim gülsün,
Yıkın tüm dağları, inleri yıkın!

Ey sayın yetkili varsa gururun!

Ağaç meyve vermez, çiçek açmazdı
Sıkıca tutulan dal olmasaydı.
Kovanlar boş kalır, arı uçmazdı
O sonsuz çabası bal olmasaydı.

Dünyada yaşamak olurdu çile,

Minicikti, cılız, sarı enikti,
Yoksuldu, hayata karşı yenikti,
Perişandı hali, biraz sinikti,
Kapımızı açtım içeri aldım.

Açtım gözlerini sürüye kattım.

Daldım gözlerine baktım sevdiğim,
Orada hayat bir başka…
Ne kadar duygu tattıysa yüreğim,
Hep yenik düştü aşka…

Seni görünce her şeyi unutuyorum,

Bir demet kırmızı gülle başladı,
Aşk sonsuzluğuna giden yolumuz.
Kader yazgısını bir bir işledi,
Bizi mecnun etti aşk okulumuz.

Elbise perişan kavuşmaz yaka,

Olur olmaz işe kafa takarlar,
Külhanbeyi gibi meydan okurlar,
Sözü iğneleyip kalbe sokarlar,
Kimi benim gibi gıcık şairler.

Aşk ile kendini şiire vurmuş,

Seni görmek…
Seni görmek, bana mutluluk mu, dert mi?
İnan ki bilmiyorum!
Görsem seni, acı çekiyorum,
Görmesem acı, dayanamıyorum!
Ne yapmalıyım?

Sana kalpten vurgunum,
Sevda gözlüm, aşk sözlüm…
Sensiz olmuyor ruhum,
Sevda gözlüm, aşk sözlüm…

Seni aldım gönlüme,

Her şey yolunda gitmiyor bazen,
Bir şeyler oluyor sevimsiz…
Geriliyor insan,
Hatalar yapıyor, bilerek ya da bilmeyerek.
Sanmayın ki önemsiz.

Sen öyle bir kaynaksın ki,
Dünyama sevgi yağdıran…
Sen ufkumda Güneş’sin,
Dünyamı aydınlatan.

Sen işittiğim, gördüğüm,