İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Düzen çöktü, dirlik bitti,
Atı çalan çekip gitti,
Haram lokma sarhoş etti,
Sızanlardan yıldı gözüm...

Ne din kaldı ne de iman,

Kimi insan için düne baktıkça,
Bugünkü haline çok şaşıyorum.
İnancını çıkar için yıktıkça,
Öfkemden kudurup dert taşıyorum.

Gerçekten Allah’a olunsaydı kul,

Niye düşünürsün dost kara kara,
Yüreğinde sevda yarası mı var?
Yoksa uzak mısın yar diyarına,
Kavuşmaya engel arası mı var?

Anlat hele anlat derdin bilelim,

Sarılma Dünya’ya ebedi sanıp,
İki kapılı bir handan ibaret…
Bağlanma gördüğün rüyaya kanıp,
Ne yapsan geçecek andan ibaret…

Yaratanı tanı, bil efendini,

Havalanıp uçma boş duygularla,
İnsan olduğunu sakın unutma!
Gönülleri yıkma hoş duygularla,
İnsan olduğunu sakın unutma!

Gururu, öfkeyi bir yana bırak,

Söze bakın!
“Koca dünyaymış…
Sekiz milyar insan,
Sayısız börtü böcek,
Milyarlarca tür bitki varmış…”

Açmış kollarını bekliyor sizi,
Kahramanmaraş’ı gelip görmeli.
Ulaşımı kolay tur dizi dizi,
Geç kalmadan yola çıkıp ermeli.

Önce çık kaleye seyret Maraş’ı,

Dallarında güller açmış,
Güneşin altın ışıkları altında…
Sen ki, hür ve mutlusun,
Dağların kucağında.

Bense yorgunum, mutsuzum.

Ey Müslüman kardeş bilmemiz gerek,
Kutsal kitabımız Kur’an-ı Kerim.
Ondan yaşam dersi almamız gerek,
Kutsal kitabımız Kur’an-ı Kerim.

Kıyamete kadar rehber bizlere,

Görülmemiş öfkeyle coşarak geldiler,
Yedi düvel bir olup koşarak geldiler,
Akdeniz’i, Ege’yi aşarak geldiler,
….. “Allah Allah” diyerek, Türk gelince dile,
…..Düşmana boğazı dar etti Çanakkale.