İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Narkoz mu aldınız nedir bu uyku?
Sus pus olmuşsunuz kimdendir korku?
Kırılan yumurta geçiyor kırkı,
Satarak yapılır yurt saçılımı,
Yurdu bölmek için Kürt açılımı...

.......HAYKIRIYORUM.....
Ne söylesem bilmem ki ayılara,
Yukarısı bıyık, aşağı sakal…
Dayayınca sırtını dayılara,
Aslan kesiliverdi şu bizim çakal.

Her karışı altın sür evlek evlek,
Kimi yeri dağlık kimi yer dölek,
Bu cennet yurdumuz ateşten gömlek,
Yaşayan yanmayı göze almalı.

Tehlikeyi sezip durumu gören,

Sonu bilinmeyen yola girenler,
Her adımda zikzak yapar dururlar.
İnişi yokuşu geç fark edenler,
Yalpalayıp sağa sola vururlar.

Haddini bilmeyip sınır aşanlar,

Yalnızlık güldürmez hazine olsa,
Kim mutlu olmaz ki; cananı bulsa,
Gül güzel olur mu yaprağı solsa,
Çiçek ile yaprak birlikte güzel.

Bu dünya bizlere enfes hediye,

Aşk, müthiş lezzetli bir ızdıraptır
Bu acıyı kalpte taşıyan bilir.
Aşka yanan gönül sanma haraptır,
Yürek yarasını kaşıyan bilir.

Arayan bulamaz hiçbir mekânda

Ne yapsam ne etsem silemiyorum,
Sen benim kaderim alınyazımsın.
Sensiz nefes alıp gülemiyorum
Sen benim kaderim alınyazımsın.

Dertlerin zalimi sevdaya düştüm,

Bağırıp çağırıyorsun,
“Ben de insanım” diyorsun,
Demedim ki hayvansın!
Allah, insan olarak yaratmış seni,
Elbette ki insansın!

Attığın adımı çok iyi düşün,
Çamurun ağında tırnağın çizme!
Kıymetini bil bir anlık gülüşün,
Kederin bağında ruhunu üzme!

Oku cahalette kendin avutma,

Soruyorsun bana, “aşk nedir? ” diye,
Tarifi imkansız duygudur derim.
Bilgi istiyorsan biraz aç diye,
Aşk, çok ihtimalli kaygıdır derim.

Kulağa hoş gelir dilde güzeldir,