İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Yarattığın her şey öyle güzel ki,
Kulun seyretmeye doymaz Allah’ım.
Her varlık muhteşem öyle özel ki,
Kulun seyretmeye doymaz Allah’ım.

Kırlarda bitkiler çiçek açarken,

Sevene kızılmaz sevmeli insan
Aşk ne dine bakar ne de bir ırka!
Kalp kalbe uyarsa fark etmez lisan
Aşk ne dile bakar ne de bir farka!

Aşk kalbi zamansız, izinsiz vurur

Eğer sevgi yoksa yürekte, gözde
Gönülden gönüle yol olmaz imiş.
Kurt girip de yara açmışsa özde
Ne meyve, ne yaprak, dal olmaz imiş.

Aşk ile yanmasa yağmura dağlar,

Aynı kandan, aynı candan olmayan,
Kendine karındaş süsü vermesin.
Birbirine karşı sevgi dolmayan,
Kendine arkadaş süsü vermesin.

Milletini sevip başta tutmayan,

Gönül ferman dinlemiyor,
Akıl mantık önlemiyor,
Dilim sensiz ünlemiyor,
Kusuruma bakma güzel!

Dersen sevmek suç değildir,

Ey insan dürüst ol, kalsan da zorda
İster bollukta ol, istersen darda
Ne yazda ne kışta ne de baharda
Hiçbir şartta asla, yalan söyleme!

Haramzadelerin aşıdır yalan,

Doğum ile başlar ölümle biter,
Anlarsın sebebi, sorgula yeter.
Sahip olmaz isen her şeyin yiter,
Çok ağır bedeller ödersin insan.

Kaldırıp başını gözünü bir aç,

Galipken savaşta mağlup sayıldık,
Sevr ile bölünüp beşe ayrıldık,
Şaşkınlıktan bir an oldu bayıldık,
.........Uyandırdı bizi koca Atatürk,
.........Silkinip ayağa fırladı her Türk.

Kamaştırır gören bütün gözleri,
Büyülü Kır gülü şehir İstanbul.
Bilinmez geçmişi, derin izleri;
Çağlara sargılı şehir İstanbul.

Her ırktan, her dilden insan yaşıyor,

Ay ışığı gibi masum yüzüne,
Bakınca gözleri güldürdü beni.
Henüz hamdım ama kandım sözüne,
Dilleri zamansız oldurdu beni.

Bin bir çeşit renkte açtı duygular,