İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Gönül ferman dinlemiyor,
Akıl mantık önlemiyor,
Dilim sensiz ünlemiyor,
Kusuruma bakma güzel!

Dersen sevmek suç değildir,

Ey insan dürüst ol, kalsan da zorda
İster bollukta ol, istersen darda
Ne yazda ne kışta ne de baharda
Hiçbir şartta asla, yalan söyleme!

Haramzadelerin aşıdır yalan,

Can ile ödenmiş tamdır bedeli,
Her karışı elmas ellerimiz var.
Şehit kanlarıyla sulanmış dalı,
Kıpkırmızı açan güllerimiz var.

Gökte dalgalanır ölümsüz bayrak,

“Ben Müslüman Türk’üm” diyenler duyun!
Ecnebilerden dost olur mu bize?
Yıllar yılı duyduk “gidişe uyun”
Tavizler verdikçe döndük kerize.

Hani nerde birlik, nerede düzen?

Erciyes karında kalsam üşümem,
İçimde sevdanın ateşi varken.
Buzul dağlarında yaşasam ölmem,
İçimde sevdanın ateşi varken.

Ne çölün sıcağı, ne sacın yüzü,

Bunlar Cin Hoca’dan türemiş hatip,
Her türlü duyguyu istismar edip,
Dıştan hatır içten kindarlık güdüp,
………Yağlaya yağlaya dengin buldular,
………Ağlaya ağlaya zengin oldular.

Ey erkek milleti! Vahşi olmayın.
Bülbül olursanız güldür kadınlar.
Hoşgörülü olun kusur bulmayın,
Zorba olursanız eldir kadınlar.

Sevda bağınızda açan çiçektir,

Anne, baba, öğretmenim,
Sözümü iyi dinleyin,
Filizleri yetiştirin,
Kırdırmayın kırdırmayın!

Oynayacak, gülecektir,

Hatırla sevgilim Güllü Pınar’ı,
İkimize da bir hal olmuştu hal.
Beraber yemiştik ayvayı narı,
Her lokması ayrı bal olmuştu bal.

Tutuşmuş gönlümüz düşmüştü nâra,

Nedir bu öfke, neden, niçin bu nefret?
Sevmek, bu kadar mı zor ey insanoğlu?
Karşılıksız sevebilmektir marifet,
Sevmek, bu kadar mı zor ey insanoğlu?

Allah bize vermişken türlü nimeti,