İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Yenemezsin beni uğraşma nefsim,
Yoktur bir zaafım, şerre hevesim,
Her an Allah Allah derken nefesim,
Senin önünde diz çökenden olmam.

Allasan pullasan türlü günahı,

Peygambere ümmet Allah’a kuldu,
Sevgi saygı açan en güzel güldü,
Ne yazık ki şimdi o insan öldü,
Son kez cenazeye buyurun hele!

Herkes kefen biçti, sardı vicdana

Kimileri dese de hamasi duygular,
Ben, ben vatanımı seviyorum arkadaş!
Bölmek için açsalar da etnik kuyular,
Ben, ben vatanımı seviyorum arkadaş!

Vatanını sevmeyenler bak ne haldeler,

Nasıl gittin ki böyle?
Saliseler oldu gelmiyorsun.
Biliyorsun ki sevdiğim,
Bir saniye dayanamam ben,
Ayrılığına…

Oynattırdık genimizle,
Hücrelerde pullar kaldı.
Göz çıkardık elimizle,
Üzerinde kıllar kaldı.

Çalışmayıp yatar olduk,

Omzuma yüklendi ayrılık yükü,
Bu yükü taşımak, zor gelir bana.
Daldan koptu gülüm ağlattı bükü,
Bundan böyle gülmek, ar gelir bana.

Hüzün doldu gönlüm, ruhum karardı,

Kimi zevk sürerken altın tahtında,
Türkmenlerim kalmış zulüm altında,
Anlaşıldı gülmek yoktur bahtında,
Bombalar atılır kızıl uçaktan,
Kara haber gelir Bayır- Bucak’tan.

Dört yanın bataktı
Çamur deryası içinde kalmış bir avuç toprakta
Açılmış bir güldün.

Hayretle seyrine daldım,
Batakta bir gül…

İyi dinle oğul, ben bu yaşıma
Yıllara tırmanıp çıkarak geldim.
Ummadığım çok şey geldi başıma,
Engelleri bir bir yıkarak geldim.

Boynumu eğmedim derde açlığa

Ne ona buna uy ne de devrene,
Farkını fark ettir bütün evrene,
Hoşluk vermek ister isen çevrene,
Bebek gibi hisli hisli gülümse.

Güzellik adına dönmeli çarkın,