İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Bağırıp çağırıyorsun,
“Ben de insanım” diyorsun,
Demedim ki hayvansın!
Allah, insan olarak yaratmış seni,
Elbette ki insansın!

Attığın adımı çok iyi düşün,
Çamurun ağında tırnağın çizme!
Kıymetini bil bir anlık gülüşün,
Kederin bağında ruhunu üzme!

Oku cahalette kendin avutma,

Soruyorsun bana, “aşk nedir? ” diye,
Tarifi imkansız duygudur derim.
Bilgi istiyorsan biraz aç diye,
Aşk, çok ihtimalli kaygıdır derim.

Kulağa hoş gelir dilde güzeldir,

Bir anlık yokluğun betermiş beter,
Yokluğun gönlüme erişmeden gel.
Nereye gittinse çabuk dön yeter,
Annengil de olsa görüşmeden gel.

Duy şu çığlığımı bitmez çağrımı,

Hazan vurmuş belli, yüzünü asma
Dökülse yaprağın hayata küsme,
Nefes alıyorsan ümidi kesme,
Her kışın ardından ilkbahar gelir.

Kuşlar uçar iken sürünür yılan,

Ateistim diyen dile inanma,
Kalp yaratanını inkâr edemez.
Sonbaharda açan güle aldanma,
Hiçbir çiçek kışı bahar edemez.

Onun içindirki mevsimsiz düşler

Seni görünce hayale dalıyorum,
Öyle ki, kendimden geçiyorum,
Duygularım coşuyor,
Sevdalara koşuyor,
Irmak gibi çağlıyor,
Engin denizlere sığmayıp,

Tarihten bir yaprak açmak istedim,
Zarımı bir attım şeşte Silifke.
Öğrendiğim ilmi saçmak istedim,
Geçmişten bugüne, işte Silifke!

Bilinmez ezeli ilki Luviler,

Müslüman kardeşim, Allah’ın emri,
Ramazan ayında oruç tutalım!
Bu ayda artar her şeyin değeri,
Ramazan ayında oruç tutalım!

Dinlenmeli mide, ağzımız ve dil,

Tutuldum aşkına dönüşü yoktur,
Aşkın benim için olmazsa olmaz!
Tutuştu yüreğim sönüşü yoktur,
Aşkın benim için olmazsa olmaz!

Açtıkça gülümüz dikenler kurur,