İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Kabuğu sıyırdık çürüyor özler,
Tarihten silinen bir millet olduk.
Tükendi umutlar gülmüyor gözler,
Ağlayıp silinen bir millet olduk.

Yetki verdiğimiz götürdü malı,

Dünyalık peşine koşup gidenler,
Çıkar için türlü oyun edenler,
Sevgiyi öldürüp nefret güdenler,
Nefsine, şeytana gem vuramazlar.

Çevrede olana gözü yumanlar,

Engel olamadım seven gönlüme,
Sonunda aldırdı sazı elime,
Sevdamı düşürdü suskun dilime,
Yanık türkü yaptım gülün üstüne.

Henüz erken dedi gençlik çağlarım,

Bir gönül dostu dedi ki;
“Aşk yokluktur.
Yokluk bulunur mu? ”

Mecnun Leyla’sının,
Kerem Aslı’sının,

Feda olsun ona her Türk’ün canı,
Helal olsun helal dökülen kanı,
Süsler Anadolu gibi vatanı,
Bayrağım ebedi dalgalanacak

Cihanda bulunmaz yoktur bir eşi,

Sen gideli güneş doğmaz dünyama,
Bir kuraklık çöktü sevgi deryama,
Ne olur her gece girsen rüyama,
……..Çok özledim anam özledim seni,
……...Rüyamda da olsa göster cismini!

Kader göndermişti yayla bir köye,
Hayatım dönmüştü ilginç öyküye,
Ceylan gibi daldı gönül haneye,
Evimin sultanı Zülfiye Hanım.

Yıllar geçti bir yastıkta başımız,

Giderken yaşanan her an zoruma,
Oturmuş ağlarken berbat duruma,
Varmak üzereyken son kararıma,
Küllerimden doğdun esmer bakışlım.

Sessiz çığlığımı alıp dilime,

Nefsine uyanlar düzen kuramaz,
Çıkar nerde ise gider oraya.
Şeytani insana güven duyulmaz,
Çıkar için fitne sokar araya.

Görürüm çevremde dolanır durur,

Sorma gardaş sorma halimi benim,
İftiraya kurban gittim zordayım.
Stresten öfkeden titrer bedenim,
Sanki yanıyorum kızıl kordayım.

Bir şüphe uğruna çatırdar yuva,