İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Alperen doğurur hanım bacılar,
Yardımlaşma ile biter acılar,
Gece gündüz dua okur hocalar,
İslam’la taçlanmış Türk’ün töresi.

Atadan gördüğü huyları kapar,

Vatan sızlar vatan sızlar,
Vatan sevmez vatansızlar,
Bu vatanı satarsak biz,
Şehit ağlar, vatan sızlar…

Kara sızlar kara sızlar,

Sivrisinek sana gerek kalmadı,
Davullar çalıyor uyanmaz gafil.
Millette bir hayal, erek kalmadı,
Zurnalar çalıyor uyanmaz gafil.

Öyle bir uyku ki ölü sanırsın,

Kul yaratanına âşık olmuşsa,
Dünyada yaşamak zül gelir ona.
Gönül maneviyat ile dolmuşsa,
Dereler tepeler yol gelir ona.

Her an dua için kalkar elleri,

Ben, Mevlâna gibi açtım gönlümü,
Haydi gelin canlar birlik olalım.
Uzattım sizlere dostluk elimi,
Haydi gelin canlar birlik olalım.

Güzel konuşalım tatlı söz ile,

O gülünce, Siirt’e güneş doğar,
Ağlayınca karanlık boğar,
Fırtınalar kopar, yağmurlar yağar,
Caddelerde selden geç geçebilirsen…

O gönlümün sevda dağıydı,

- I -
İnsanlar tanıdım çok vurdumduymaz,
İnsanlar tanıdım kurala uymaz,
İnsanlar tanıdım aymaz mı aymaz,
............İnsan tanıdıkça utandım Hak’tan,
............Oysa o Hak bizi, yaratmış yoktan!

Öğretmeni cahilse bir memleketin,
Kalkınması mümkün mü söyleyin beyler!
Ata’mızın kurduğu cumhuriyetin,
Yaşaması mümkün mü söyleyin beyler!

Biz, öğretmen olmalı en önde derken,

Ne huzur ne neşe kalır,
Sevginin bittiği yerde…
Mutluluk şeytanın olur,
Sevginin bittiği yerde…

İnsan insanı tanımaz,

Çıkıyorum kalbinden,
Seni sana bıraktım.
Gidiyorum gönlünden,
Seni sana bıraktım.

Çok çektirdin bana çok,