İsmail Sağır Şiirleri - Şair İsmail Sağır

Rüzgâr sallar yağmur vurur kırılır,
Mevsimlik bitkinin özü mü olur?
Boyuna bakanlar koşup sarılır,
Kavak odununun közü mü olur?

Sevgi dünyasına çöküp eğlenmiş,

Bir girsen dünyama oynaşır dağlar,
Çiçek yağar kıra allanır bağlar,
Coşar deli yürek duygular çağlar,
Gönül bağlarıma haz gelsin de gör.

Nisan yağmurları vurur tenine,

Gurbet nedir diye sorma,
Yaşa da gör derim sana.
Anlamaya kafa yorma,
Yaşa da gör derim sana.

Sıla da her can güzeldir,

Elimi uzatsam saçın teline,
Dokunurum ama dokunamam ben!
Yanağında açmış aşkın gülüne,
Dokunurum ama dokunamam ben!

Ne diyeyim beni nâra yakana,

İnsan gibi yaşa bitmesin umut,
İğneyi kendine sokmak büyüklük.
Unut, yaptığın iki şeyi unut,
Birisi iyilik, biri kötülük.

Sakın, iyiliği dile düşürme,

Boş geçirme yavrum kıymetini bil,
En değerli servet zamandır zaman.
Ne para ne altın elmas hiç değil,
En değerli servet zamandır zaman.

Duy, “Vakit nakittir” demiş atalar,

Bu vatan emanet teslim sizlere,
Vatanını koru Ey Türk Gençliği!
Sakın kanıp girme hain izlere,
Vatanını koru Ey Türk Gençliği!

Zorba alamadı yurdu atandan,

Hazan ermiş bağıma azat kuşları geldi,
Güller açıldı, bahar erişti sandım!
Yaklaştım birine uzattım ellerimi,
Bana mutluluğu sunacak sandım!

Gülümsedi hafiften şaşkınlık içinde,

Geldim gaipten sonsuz bir boşluğu,
Kurtlar, kuşlar ağzını açmış bekliyordu yolumu.
Küçüktüm, henüz göremiyordum sonumu.
O an, sen belirdin ufkumda.
Kucak açtın, koştun çığlığıma.
Sildin göz yaşlarımı, okşadın saçlarımı,

Bu nasıl bir gece şafağı sökmez,
Güneş doğmuyorsa Ay neden çıkmaz?
Kâbuslar ruhumda huzur bırakmaz,
Aydınlık nerede yâr anlatmıyor.

Işık vermez içte can yakan ateş,