İmkânım Olsaydı Şiiri - Emre Soydan

Seni bütün yokluğumla sevdim
Bütün imkanlarımın sınırlı olduğu halde
Seni delicesine sevmenin yetmeyeceğini bildiğim halde
Sevdim
Ve gerçek şu ki sevgilim
Aklım yoktu seni severken
Kaybolmuştu eski bir hatırasında fikirlerinin
kurduğu hayallerin peşindeydi
Ya da nasıl olur da kurtulurum bu düşten diyerek
Ne hikayeler
Ne masallar
Ne planlar yapıyordu
Yani zamanın nasıl geçtiğini bilmeden öylece oyalanıyordu
Ve ben
Gönlümün bana verdiği yetkiye dayanarak
Seni sevdim
Ne aklıma karşı koya bildim
Ne de yaşadıklarımın bana verdiği imkansızlıkların ardını temizleyebildim
Senle kavuşmamız zaten söz konusu olmayacaktı
Olamayacaktı
Benim sevgim bize yeter
Ama benim de sevdamdan başka sahip olduğum bir şey yok sevgilim
O bize yetmez
Keşke başka bir zamanda gelseydin
İmkanım olsa
Saçının teline yollar kurardım
Şehirler çizerdim yanaklarındaki gamzelerine
Tebessümündeki mutluluğa çocukların masumluğunu ekerdim
Hiç gitmesin diye
İmkanım olsa gözlerinin içinde bir gökyüzü inşaa ederim
Böyle bütün kuşların özgürce kanat çırpabildiği
Hür ve muhabbet dolu
İmkanım olsaydı
Sesini bütün kainata yayardım
Neden mahrum kalsın ki diğerleri bu muhteşemlikten
İmkanım olsaydı
Bu dünyayı darmadağın eder
Sadece senin sevginle yeşertirdim
Bahçelerinde güller açardı
Çeşit çeşit çiçekler
Börtü böcek
Mutlu mesut yaşardı
Ben bu imkansızlıklara rağmen
Ellerini tutamadım
Saçlarının arasında gezdiremedim ellerimi
Şöyle oturup da saatlerce konuşmak vardı seninle
Hatta konuşmasak da olurdu
İzlesem seni
O bile olurdu
Ama
Olmadı
Zaten olamayacaktı
Sabret sevgilim anlayacaksın
Yeni bir hayalin peşine düştüm
Başarabilirsem
Sen bu hayalin arasında
Beni sevmesen de unutmayacaksın
İsmin senden habersiz
Sevdam bizden habersiz
Günü gelecek
Sayfa sayfa satır satır dolaşacak
Ve biz ölürsek bile kavuşamadan
Ölümsüzce hatırlanacak