SENSİZLİĞİMDE
YİNE SEN VURDUN
Ne olurdu
Karşıma çıkmasaydın
Gerilmeseydi gönül yayım
SENİNLE SENSİZ
Deryalarda yüzen sen
Dibe vuran ben
Geceler uykusunu bölen ben
Tatlı rüyaya dalan sen
Mazinin denizine dalmışsan
Şaşar rota, yollar uzar gider
Ruhun bedenden habersiz
Sen gerçeğe, geçek sana yabancı
Sen gerçekten kaçar, gerçek senden
YOKLUĞUNA ALIŞAMADIM
Öyle kolay alışmıştım ki sana
Hiçbir şeye alışamadığım kadar
Sensizliğe alışmak öyle kolay mı
Bin kurşunun yere seremediği koca beden
Yığılıverir bir acı sözde yere, can havli çırpınır
Bin güllede bükülmez çelik bilek kenetleniverir
Dünyaya kafa tutan kafa, dünyanın karanlığına gömülür
Bir söz, bir bakınış, dokunuş dağa vurur yavru ceylanı
ADALET ZERSE
Sülo Soylu, iş hayatına geç atılmıştı atılmasına. Adı iş, astarı geçici. Öyle de oldu geçici işi. Geçici işi, Sülo’ya iş tecrübesi kazandırmadı, yeni iş ka-pıları aralamadı aralamasına; adliye kapılarını ara-ladı. Öyle bir aralık… Aralığın sonu; karanlık…
İşe başlangıcının ikinci haftası Sülo, maaş bod-rusu yerine ‘’ASLİYE HUKUK MAHKE-MESİ’’ celbini aldı.
Sülo, Asliye Hukuk mahkemesinde…
SEVGİYE İLMEK AT
Yok, bıktım demenin faydası
Ya değişecek, ya değiştireceksin
Olmadı araziye uyup, kabulleneceksin
Sevgiye ilmek atacaksın düğüm düğüm
Beş vakit, yüzüme bakıp bakıp
Beddualar okumaksa muradın
Mihrabın ben olamam bilesin
Günahların bende arınacaksa
Vahtis papazın olamam bilesin
HAKÇA HALKÇA
Bakmayın üçe beşe
Halkız biz halkın sesi
Ozanın sözü bestesi
Susmaz susturulmaz
VİCDANIMIZ NE DİYOR ACABA
Gülçin, sekizinci sınıf öğrencisi. Gülçin, okul öncesi yedi yılını, okul dönemi sekiz yılını babasının görevi nedeniyle sürekli değişik kasabalarda, değişik ilçelerde geçirdi. Kurulan arkadaşlık ilişkileri… Yıkılan arkadaşlık ilişkileri… Sürekli yeni ortamlara alışma mücadelesi…
Gülçin, evin tek kızı. Babasının, annesinin gözbebeği. Annesinin, babasının gelecek umudu. Gülçin’nin yedi yıllık süreçte gösterdiği başarı, annesinin babasının umudunu arttırdıkça arttırdı.
Gülçin’nin babasının tayini, İstanbul’a çıkmıştı. Gülçin, ilk defa eski arkadaşlarından ayrıldığına üzülmemişti. Babasının tayini İstanbul’a çıkmıştı. İstanbul; ‘’ her gün filmlerde izlediği İstanbul. Her gün haberlerde izlediği İstanbul.’’ İstanbul’u tanıyacak, İstanbul’da yeni yeni arkadaşlıklar edinecekti. İstanbullu olacaktı.
Gülçin,İstanbul’da, yeni sınıfına başladı. Birinci gün uzaktan izledi sınıftaki yaşıtlarını. Yaşıtları, birbirleri ile şakalaşıyor, kahkahalar atıyor. Gülçin arkada sessiz..
İkinci gün, üçüncü gün, yaşıtlarında şakalar, kahkahalar…. Gülçin’de sessizlik…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!