ŞEHİT KANPANYASI
Gezegenin boş köşesinde boş bir vatan parçası, bir boşbakan vardı. Zamanla doldu boş vatan.
Boş vatanın, boş vatandaşı boş. İş güç yok. Umut yok. Umut öğretilmemişti her birine. Paylaşım yok, paylaşımın sevinç çığlıkları yok. Neyi paylaşacaklardı bedenlerinden gayrı. Üretim neydi, paylaşım neydi acaba? Öğretilmemişti.
SEVGİ
Gönlünü;
Gönlüme benzer sanmıştım
Gönlüme bir bahar erdi sanmıştım
Meğer ben ne aptalmışım
Bu gece yar bağrını, gecenin sessizliğine inat
Coşkun seller gibi aksın, bütün birikmiş dertler
Kır zincirleri, dağa vursun kemirgen kurtlar
Dök birikmiş acı gözyaşlarını, bulutlara inat
Ne kadar lanetin varsa yağdır, bir kadresi kalmasın
Ben asılım sen vekil
Bendeki sözün özü
Darbımesel
Sendeki yalan-ı ala
Bu nasıl vekil
Yoksa vekilliğin de mi yalan
Sevgi tohumları ekildi,
en çorak, en kara tahtalarda
gönlümüzün sıcağında düştü cemre
tavını buldu, tavını sevdi, çatladı çekirdek
Çimlendi, boy boy
C0ĞRAFYAM KANA BULANMASIN
her nefeste soluduğum sensen
düşlediğim
yıldız yıldız gecelerimi süslediğim
bakındığım
masal bu ya
deyneksizköy çobansız kalmış
son deyneği kırılıverince
gel zaman git zaman çoban bulamamışlar mı
dağa taşa haber salınmış
gelen yok haber veren yok
Hükümet öyle basit iş değildir da
Hükümet demek icreat
Önce vereceksin destiyi eline
‘’Kıracaksın’’ diye dayak at
Hukuk mesnet dayanak mı ister
Desti; deste deste, dayak sille sile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!