KUL KÖLEYİM ŞİMDİ
Sanma ki yalnızım
Ve sensiz
Ve senden uzak
Sessiz, sakince
GİTTİN GİDELİ
Tenimde;
Kokun kaldı
Gözümde izin
Kulağımda son sözün
Düşmüşüm tuzağına
Sürgüne vurma
Kurşuna diz beni
Ok saplı,
Kan damlar yüreğim
Sar beni
Sevdaya kapılmış
Yıldızlara kafa tutmuşum
Tırmanmışım, sarp kayalara
Aşılmaz dağlardan aşmışım
Gecem gündüze karışık
menzil bilinmez
Sevginin Ruhuna Elfatiha
Sirk alanı olmuş, dünyam
Kaplan, kafesini parçalamış
Sırtlan, dişlerini bilemiş
Yavru ceylan, can havlinde
Özgürlük fırtınası koptu gece yarısı
Feryatlar yükseldi, yankılandı topta
Toplar inledi, yürekler, gökler inledi
Şafağın kızılı, kara bulutlara yenik
Özgürdü namlular, özgürdü paletler
Ben asılım sen vekil
Bendeki sözün özü
Darbımesel
Sendeki yalan-ı ala
Bu nasıl vekil
Yoksa vekilliğin de mi yalan
İLABADI MECNUNLARI
Seni kökten sardım
İnce belden sardım
Kuru daldan sardım
Kafa tuttum zalme
KÖYÜMDE ŞİMDİ
Şimdi;
Güneş vurmuştur
Karşı Alin yakaya
Düşmüştür kız kızan yola
Hatırına Düşeceğim
Kopkoyu bir sis içinde bir akşam
Hatırına düşeceğim belki
Bir an ıslayacak yağmur yüzünü
Birden o tatlı demleri hatırlayacaksın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!