Yüreği elvermedi
Öğrendiklerini öğretmeye
Sustu, konuşmayı
Ağladı, gülmeyi öğretti
Aç kaldı günler boyu
ŞAİRİM
Sözcüklere, mısralara sığmaz yüreğim
Baharda çiçek, açar kırlarda, kayalıkta
Arılar gezinir, kelebekler kanat çırpar
Kuşlar cıvıldaşır, yuva yapar yüreğime
Bir bakışınla
Yüreğimin karları erir
Çağlar sularım
Bendim dövülür
Köpüklü sular durulur
Deniz dingisinde
VUSLATA MAZİ MAHŞERE
ARİFEYİM
O bakışını sevabım sanmıştım
Bir tatlı sözüne nasıl kanmıştım
Dünyalar benim oldu sanmıştım
SÖYLE ŞAİR
Şair, aşk sana göre değil
Gel vaz geç, bu sevdadan
Tohum ol ekil, şu kıraç topraklara
Toprak yeşersin, sofralar donansın
ESMİYORSA RÜZGÂR
HARMAN NEYLESİN
ılgıt ılgıt
sevda yelleri esiyorsa tepelerinde
tel tel uçuşuyorsa saçlar
GELECEĞİN UMUDUM
GÖKSU BİLİYOR MUSUN
Gök Tanrı’dan adın
Toroslar’dan bereketin
Nadire’de mucizen
DAHA DURUYORSAN
PES YANİ
Tut ki idam mahkûmusun
Şöyle sıralayıver son arzularını
Gözlerin bir an kapanıversin maviliklere
BİZİM İNSANIMIZ
Gapgaradır yüzleri
Bir birine benzer kaderleri
Silkelemiştir yokluğun rüzgârı
Ayazın şaplağı şaplamıştır suratına
SEVDA TÜRKÜLERİ
Karanlığın koynunda uyusa
Onca kötülük, onca acı
Yıldırımlar çakmasa
Mavzerler dövmese böğrünü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!