İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Ey sevgili insan unutma ki,
Senin de Sayılı ömür miadın bir gün bitecek,
Görevli melekler hemen baş ucuna gelecek,
İstesen de istemesen de,
Ne yapmışsan nasıl yaşamışsan, dilin söyleyecek.

Ey sevgili isterdim ki,
Gören gözlerim,işiten kulaklarım,
Düzenli atan nabız atışlarım,
Yufka yüreğim,
En asil sevdaları konuk eden gönlüm,
Bülbül misali şakıyan dilim,

Ey sevgili kardeş!
Sen sen ol ömür miadın bitinceye dek unutma Yaradanı!
İncitme Viyana kapılarına kadar giden asil ve şerefli atanı!
Ne pahasına olursa olsun,
koru gerektiği gibi dört mevsimin de yaşandığı bu bereketli vatanı!

Ey sevgili kardeş!
Geçirme ömür miadını malayani şeylerle!
Dost olma çizgisi belli olmayan kişilerle!
Sevindireceksen sevindir kendini!
Rahmani yollardaki sevinç ve neşelerle!

Ey sevgililerin,en sevgilisi,
Seni seven,kara gözlüdür
Mert ve yiğit sözlüdür.
Sünnetlerini yaşayan ise,
Veliler gibi asil özlüdür.

Ey sevgili,
Sen, hararetimi dindiren
Aşkın şahlanmış atına bindiren,
Canı gönülden içten güldüren,
Yokluğunda ise yaşama küstüren,
Her celalli bakışında hayatımı alt üst ettiren, değil misin?

Ey oğul,
Ne olursan ol, iyikten ve güzellikten yana ol her zaman!
Aksi takdirde halin ahvalin olur pür yaman.
İşin kolayına kaçmadan seviyorsan birini,
Gerekeni yap ki, gönül dağlarını kaplamasın duman!

Ey ölümlü insan!
Sayılı ömür miadını geçirme boşu boşuna!
Çıkma nefsin şeytani ve heves arzularının çarşısına!
Unutma bu fani dünya ahretin tarlasıdır!
Gönül otağında en güzel yeri ver insanların hasına!

Ey Resuli Zişan!
Selavat getirir ismin duyan.
İmanı kamil olanlar,
Yaşlı gözlerle anar seni her an.

Ey Resuli Zişan!

Ey şerefli güzel insan!
Durma sevgi ve muhabbet ateşini körükle!
İnsanları güzelliklere ve iyiliklere sürükle!
Aksi takdirde gönüllere giremezsin!
İnsanı rencide eden çirkinlik ve kemliklerle.