İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Aşk atını nalladım.
Yar yolunu kolladım.
Aşkın otobanında,
Aşkların hepsini solladım.

Aşk atını kırbaçladım.

Aşkın mahkemesinde sen hakim ben ise oldum sanık,
Görür görmez yorgun gönlüm oldu sana hepten yanık.
Son celsede beraat edilmeyi düşünürken,
Çok aradım ama bulamadım ben gibi sevdalı bir tanık.

Aşkın fakültesinde ezberi kuvvetli bir öğrenciyim,

Sürgülü paslı demir kapılar ardında olmuştum tutsağın,
Gül sevdalısı bülbüller mekân tutmuştu bahçe ile bağın,
Uyardığım halde burnun havalardaydı her daim,
Bak şimdi dost olmayan riyakârlar sarmış solun sağın.

Bu emanet can sana meftun idi ama sen vermedin hakkını.

Aşkını ekerim gönül tarlama
Ama yağmaz bereket yağmurları
Seyis olurum binemem atıma
Dizboyu olur sevda çamurları.

Aşkın suyunu içerim doyunca,

Aşkın sevda ateşi oldun, sadece beni yaktın.
Hararet gideren pınar oldun, ama boşuna aktın.
Ben visal özlemleriyle yanıp tutuşurken,
Sen ise sevda sürmeli gözlerle, bana her daim celalli baktın.

Aşkın sevda kıvılcımı oldun, birden bire alevlendin.

Aşkın sokakları loş mu loş
O yarin hal ve ahvali çok hoş.
Manidar firaklar yaşanıyorsa,
Rahvan at misali dörtnala yara koş.

Aşkın sokakları karanlık mı karanlık,

Aşkın,
Gönüllere otağın kurdurur,
Dağların doruğunda durdurur.
Bir lahza firakında,
Dosta düşmana sordurur.

Aşkın taktı boynuma sevdanın yağlı ilmeğini,
Nur cemalini görür görmez giydim aşkın ateşten gömleğini.
Seven girince aşkın karanlık çıkmaz sokaklarına,
Sevilen bir anda şaşırtır sevene feleğini.

Aşkın taktı güçlü bileklerime sevda parangasını,

Aşkın, olmuş gönlümde kördüğüm,
Sana meftunluğumdur tek bildiğim.
Beni sana getiren yollarda yolcu oldum yalınayak,
Aşkın kılıcı köreldi firakında sevdanla bilediğim.

Aşkın, etmiş gönlümü hurdahaş,

Ey sevgili,
Aşkına giden yollarda bırakırsan beni analı babalı yetim,
Küserim hayata ağlanacak olur hal ahvalim.
Esirgersen gamzeli yanaklarındaki gülüşlerini,
İştahtan kesilirim sararır benzim betim.