İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Gönül kilidi paslanınca,
Seven günlerce yas tutar.
Seven sevdiğini hatırlayınca,
Didelerinden yaşlar akar.

Gönül kilidi kırılınca,

Gönül kuşum aşkınla, sevdanla olmuş şatır,
Bana yaptıklarını kabul etmez asla hiçbir yatır.
Ser mest olmuş baygın sana sevdalı gönlüm,
Sığmaz oldu ruhum bedenime çatlayacak sanki çatır çatır.

Gönül kuşum eskisinden daha da özgür,

Gönderdiğin gülleri, özleminle kuruttum koydum kutuya,
Her anımsadıkça nur cemalini,girdim sıkıntıdan sıkıntıya,
Ressam oldum,çizdim resmini baka baka hep dolunaya,
Her şeye rağmen, devam ettim aşkın çöllerinde seni aramaya.

Gönderdiğin gülleri,aşkın gözyaşlarıyla suladım ektim saksıya,

Gönlüm, sensiz olmuyor,
Güllerim hiç solmuyor.
Aradığımı buldum.
Özlemin hiç bitmiyor.

Gönlüm, dayanmaz sana,

Gönlümdeki sevda tohumları bir bakışta yeşerdi.
Aşkın tarlasını nasırlı ellerle oraksız biçerdi.
Sevdaların aşk otobanında ki,yarışmasında,
Benim ben diyenleri bir çırpıda geçerdi.

Gönlümün,sevda tarlasını bıraktım nadasa

Gönlüm doldu yine özleminle
Yaşamak zor firak elemiyle
Aşka dair en manidar vecizeleri yazarım
Hediye ettiğin kesik uçlu kaleminle

Gönlüm doldu yine gam ve kasavetle

Yüreğin sevgiyle dolmuşsa,
Gönlün sevdiğini bulmuşsa,
Kuşlar yuvadan uçmuşsa,
Gönül otağında konuğun var.

Çocuk gibi yerinde duramıyorsan,

Gönül yaralarına, asla ve asla vurulmaz neşter!
Bir anlık yar firakı seveni eder kangrenden de beter.
Meftun olunan yarin bir celali bakışı,
Döktürür sevenin alnından buz misali sopsoğuk ter.

Gönül yaralarına dökülmez tuz biber!

Gönül sarayıma ederim seni nadide sultan,
Allahtan başka korkmam hiçbir kuldan.
Her iki cihanda da şereflilerden olursun,
Gerektiği gibi anlarsan insanların halından.

Gönül sarayıma ederim seni şakıyan bülbül,

Gönül tarlamda, aşkla ekince seni,
Fark ettim gerçek sevgiyi yeni.
Silip atamadım gözlerimin önünden,
Gamzeli yanağındaki simsiyah beni

Gönül tarlamda, yeşerttim aşkını,