İbrahim Coşar Şiirleri - Şair İbrahim Coşar

Yorgun gözler umutsuz bakınırken yarına
Vardılar efsunları kaybolmuş baharına
Her yenilgiden bilgi, hatadan tecrübeyi
İmbikten geçirerek doldurdu ambarına

Sabrı çileler için ilaç eyledi zaman

Biz ki; Ayrı kentlerin çocuğuyduk, ağlayan
Hayata ıslak gözle baktık zaman içinde
Biz ki; Ayrı dağların sularıydık, çağlayan
Damlaydık, dere olduk, aktık zaman içinde

Denizlere karıştık, bulut olduk, dolandık

Sıktığınız kurşunun adresinde çocuk var,
Minicik bedenleri öldürmeyin abiler.
İnsana huzur vermez çiçeksiz gelen bahar,
Çocuklar bir çiçektir, soldurmayın abiler.

Bu gün onlar, yarınsa; senin kızın oğlun,

Seni
Öylesine kabullenmiş ki bedenim
Düşünmesem beynim,
Görmesem gözlerim,
Adını anmasam dilim
Sevmesem yüreğim

Dinle bak Kürt kardeşim, sadece sen değilsin
Hayatın acımasız kıskacında kıvranan
Hiç kimse istemiyor o dik başın eğilsin
Sadece sen değilsin Nemrut odunda yanan

Sadece sen çekmedin bu ömür törpüsünü

Şair “Sevdiğin kadar sevilirsin” diyor da;
Bazen sevdiğin kadar sevilmiyorsun beyim.
Gönül körü körüne yangına gidiyor da;
Bilmiyor ki cananın hasretine gebeyim!

Aşka âşık şairim hep böyle yaşıyorum

Ey gündüzüme güneş, geceme ay olan nur!
Bendim o gece gelen, sendin kalbimden öpen
Kirpiğimin ucundan kalbe damlarken yağmur
Sendin aklımı çelen, bendim kalbinden öpen

Sen uzakta var iken, ben hayaline koştum,

Sırat köprüsüdür geçtiğim
İki yakası olmayan
Bıçak sırtında yürümekteyim
Sen gittiğinden beri

Her adımda çoğalıyor kesikler

İİkinci bahardayız, ömür dediğin ne ki
Yeter ki gönül denen cenneti görmeyi bil
Karavaş arasından seçilmedin haseki
Sevip sevildiğin o yuvaya girmeyi bil

Arzu duyan dudaklar arayıp bulur seni

Kelimeler ülkesindeki bilge
Aşkın resmini çiz gözlerimize
Kalp denilen o en nadide bölge
Liman olsun isyankâr sözlerimize

Aşk sultanı böyle yazmış fermanı