İbrahim Coşar Şiirleri - Şair İbrahim Coşar

Anılardır günü düne bağlayan;
Maziye varacak yolu sağlayan;
Yılları ardına yığdığın zaman,
Anılar, seninle gülen, ağlayan.

Anılarda yaşar bütün gençliğim;

Sendin bütün gün boyu otağımda dolaşan,
Ey rüyam, ey hayalim, şair kendi yasında!
Sendin gece uykumun en derin ortasında,
Tenden sızan ter gibi yatağımda dolaşan…

Hep gördüm, hep yaşadım, bir kere tutamadım;

Bu genç nesil bilmiyor nasıldır savaş yeri,
Anlattık belki, lakin iyi dinletemedik!
Milletin atlattığı onca badireleri
Ya doğru anlatmadık ya da anlatamadık!

Dedemizden dinledik lider cesaretini,

Aşk nedir bilir misin? Aşk ateşi yakan kor!
Aşk, güneşin gözüne çıplak bakmak demektir.
Sonra gözler bakan kör, yorgun kalpler akan kör;
Aşk, bir bilinmezlere doğru akmak demektir.

Birdenbire dışına vurur gizli telaşın,

Kimse bilmez kimsenin ne için içtiğini
Bir anlam veremezler bu kadar dağılmana
Kimse bilmez hayattan ne için kaçtığını
Dilinden dökülenin altında derin mana
Göremezler gözlerin alevler saçtığını

Sevmek cesaret ister sevilmek büyük olay
Sordun mu baktığın göz aktığın kalp ne halde
Serçe kuşu misali, kaçıp gitmek çok kolay,
Gördün mü baktığın göz yaktığın kalp ne halde

Kim nereden bilecek diken denen budağın

Giderken alıyorum gözlerini yerinden
Gözlerime gökyüzü yapmışım gözlerinden
Ben kâr etmiş bir dede, sevgi kazançlı şair
Torun aşkıyla döndüm İstanbul seferinden.

O küçücük gülüşler kavlağan kadar serin

Sorsam nefes ne içindir?
Her nefes bir can içindir.
Gökten yere, yerden göğe
Hepsi heyecan içindir.

Bilmek insanı dik tutar,

Gökyüzünde yıldızlar sessiz sessiz akarken
Seni yar sandığımı nereden bilecekler
Gözlerinin içine gizli gizli bakarken
Gönlümün yandığını nereden bilecekler

Sis düşen resimleri okşayan ellerimin

Yorgun gözler umutsuz bakınırken yarına
Vardılar efsunları kaybolmuş baharına
Her yenilgiden bilgi, hatadan tecrübeyi
İmbikten geçirerek doldurdu ambarına

Sabrı çileler için ilaç eyledi zaman