İbrahim Coşar Şiirleri - Şair İbrahim Coşar

Zaman aylardan Eylül, mevsim ise sonbahar
Bir alev sarılmakta sararmış yaralara
Acıdan yorgun yürek bağlanır karalara
Dönüşsüz diyarlara doğru uçuyorsa yar

Tek yürek oldukların uzaklara giderken

Ömrün son baharında gönül sesine uydum
Aldığım her nefeste senin aşkınla doydum
Yolların kasvetinden umutsuzluğa düşüp
Tüm aşkımı bir zarfın kör noktasına koydum

Her şiir bir mektuptur diye kalbi avuttum

Gözlerinin gülüşüne vurulmuştu kalp bir kere,
Gülüşündeki riyayı anlamadım, af edersin!
Yarınsız aşk düşte olur heyecanlandık boş yere
Görme dediler rüyayı dinlemedim, af edersin!

Âşık olan durmak bilmez derine dalar dediler,

Ahrette kavuşmak varsa eğer;
Biliyorum göreceksin onları…
Babama selam söyle halam!
Dedeme selam söyle.
Benim içinde öp babaannemin ellerini,
Annemi kucakla!

Bir memleket düşünün ulu orta rüşveti,
Veren verdim diyor da alan almadım diyor.
Nerden çıktı suçları örtüverme gayreti
Hırsız suçüstü oldu, çalan çalmadım diyor.

Dün geçmiş, yarın meçhul, güne aldanmayasın!
Sondan beter son vardır, sona aldanmayasın!

Göze hoş görünse de ışık güneşle vardır,
Birden söner yıldızın üne aldanmayasın!

Ben bu aptal gönlümün safi aptallığından
Ne acıdan kurtuldum ne de bundan ders aldım
Aşka karşı duyduğum aşkın kutsallığından
Her gün sabırda kaldım, içten içe hırs aldım

Arı sandım kendimi, çiçek çiçek dolaştım

Bu nasıl bir toplum, nasıl bir millet;
Bildiren Allah der, bilen Allah der.
Zalimin zulmüne gülerken illet,
Güldüren Allah der, gülen Allah der.

Kim kime söylüyor acı sözleri,

Arife gününde işsiz bir adam
"Ama yarın bayram!" dedi, ağladı
Cebinde para yok, yüreğinde gam
"Ama yarın bayram!" dedi, ağladı

Ana can, ana canan, ana cennettir derken
Miski amber kokusu dolar aşiyanıma
Yokluğunu düşünmek bile bu kadar zorken
Yokluğunu hissetmek kör kurşun sol yanıma

Anaya gülmeyen yüz, yazık etmiştir dünü