gece yarısıydı
istanul treninden iniyordum
yanımda bitiverdin o akşam işte
oysa ben bir aşktan geliyordum
bir aşkı bitirmekten
bir aşkı bitirmek üzereyken
Derdim buyuk anlatamam
gece yarisi kalkip
su icmek ruyamda seni gormem
hayr-a alemet degil
sanirim bavullarim devamli toplu olmasi lazim
bulundugum sehirden biraz uzaklassam
sen
baştan ayağa kokan bu sokak
sen
hüzünlü ve soğuk bir ev.
ne kadar uzak olsanda bu iskeleye
bir o kadar yakın ve
be proloter şair
be mukaddes adam...
ah be bu kadar uzak olmak yakışır mı bize?
hangi kıyamet hangi cehennemden çıkmışsa
ve biz cehennemin ebedi bekçileri arasında
kendi şarkılarımızı söylüyorsak
kafam yine bir dünya olmus
alkol kana girince
dost muhabbeti dinliyor
meyhaneci...
oysa kahveye de gerek yok
kirk yillik hatiri olmayan kahveleri içmek için gidiyoruz
Dogum gunume bir ay kala
nasil gecti oysa o deli yil.
basimda esen kavak yelleri
koskoca cinar gibi bir yil
ne kadar cabuk gecti
Dogum gunume bir ay kala
dağ tas bayır gezdiğim sokakları dusunuyorum.
eski tershanenin arkasında ki cocukluk gunleri...
ilk sigara ilk ask.
ilk ağlayıs.
sevlara mahpus pencerelerin buğlanmıs camlarına yazdıgım
incecik çıt kırıldım kızın adı.
bu ütopyalar benim...
şairin yanıldığı,yazarın yazmaya korktuğu benim...
dar ağaçlarında asılan çocuk suratları da benim...
işkencelerde bağıran insanlar bendim.
dünyada k bütün devrim hayallerini kuran genç çocuklar,
tanır beni.
mektubunda yazmıssın bana.hep uzak sevdalara vuruldu gonlum.ben buna alıskınım demişsin sonunda.demek ne kadar kolay zaman ne kadar yalan.simdi bir sahil kasabasında oturup seni dusunmek butun sevgilerin aldanmışlıgıyla sana inanmak yetmiyor.aşk surgun yeriymiş kasabada...eski sevdalım geldi dun gece beraber sarap içtik oturduk seviştik.inanmıslıgın butun ozlemiyle sarıldık.beraber uyuduk.elim boslugu sardı bir hayatın son acısı gibiydin sen.aklıma geldin.şimdi ki dostum geçmişteki sevgilim yalnızlık bir adım otede durdu kapıyı vurup cıktı.ağladım...
Çok uzak bir zamana aittik.
Oysa ellerimiz daha yeni tanışmıştı.Tenin tenime alışmaya çalışıyordu...Çok kolay olmuştu aşk.
toz pembe hayaller görmek istemiyorduk...
Düşünmeden olmuyordu...En güzel aşkı yaşıyorduk.
Biteceğini biliyorduk.
Bir şeyler vardı içimizde zamana karşı yarışıyorduk.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!