incifer'e
ceplerimde kul rengi bulutlarla dolasıyorum.hangi sokaga girsem bir aralıkta bir kapı acılsa senin suretinle karsılasıyorum.yollarda yururken yagmur yagıyor hatırlayabildiğim kadarıyla sesin aklıma geliyor...zor meziyet bu... her daim her kapı aralıgında seni karsılamak.kacıncı oyun ki kacıncı perdeyi kapatıyor su sahne...senle ben mi figuranız sadece,ikimiz mi basrollerden atılmısız.biz nereye gidiyoruz boyle...istasyonda dolusan insanların arasında seninle kaybolduk,biz bir butunu boluyoruz yasantımızda.oyunu bitiriyoruz perdeyi birileri kapatmıyor...iki figuran olark çıkıyoruz sahneden ikimizde de dusunceler var oysa gonlumuz hep basrollerde...
sedece sende yasamak isterdim
seni unutmamak ve lise yillarimda kalan bir aci olarak
kalmani isterim.
seni yeniden sevmek isterdim yillarma inat.
Acilarima inat
seni bir baska kadinla unutmamak isterdim
parti binasinin tam onundeyim
ozgurluklerin adina
partinin icinde cikiyorum
buz gibi bir hava...
binalarin bacalarindan dumanlar cikiyor...
sokak cocuklari disarda usuyor...
o portu indir şimdi
söyleyeceklerim var dinle...
içimde kaç yangın varsa
yanıyor işte
çağ yangını değil bu
içim acıyor
beni Moskova ya goturun
Nazimin yanina gomun beni
mermere filan gerek yok ama
memleketteki gazetelere
buyuk puntalarla yazin
vatan hayini moskova da
mevsim rüzgarlarında kaybettiğim kadındın sen.istasyon kenarlarında raylara takılırdı gözüm.giden geleni gelen gideni aratır düşüncesine kapılmış istasyondum.sensiz yaşamak zordu.ıslak sokaklarında yürüyordum gözlerime mil çekilmiş gibi,görmüyordum kalabalığı.yalnızdım içimi burkan bu acı sen olamazdın,biliyordum.yorgundum bu şehirde kalmış eski kadınlar birer birer gitmiş oysa eski dostlarla da muhabbet kalmamış ^neydi o eski günler^ demek için geç kalmış oysa mevsim bahardı yağmurlar yağdı sokaklarda ayaklarımın izi var ve ben biraz daha yalnızım.sen başka bir yerdesin,yani benden uzakta...istesem ellerine dokunamam tenini öpemem ve ben acizim bu yalnızlıkla...istesemde bu yalnızlığı terkedemem
edemeyeceğim galiba...herşey bi yerde kaldı ben bir yere takıldım ve ne yazıkki hala gülemiyorum
su asktan ne cektim ben...
az mi icimi yaktilar...
serefsizbile oldum yalanciya bile cikti adim
akdenizin kizi yoksa sende mi?
yok sen onlar gibi olamazsin...
deger verirsin karsilik gozetmeden...
yürüyorum bilmediğim sokakların izbelerine takılıyorum...
ıslanmış sokaklar ve soğuk şehir ve bir bulvar otelinde yalnız kalan bir adam...istasyona doğru yürüyorum.ellerimde kitaplarım içimde adını unutmadığım bir aşk ve tren yollarının üstünde geçen bir lokomatif...işte hepsi bu..
Eskişehir
değişen kişilermiş anladım.yapılan hatalar aslında hep aynı bir adada yasarken ambargolu bir yasamda aska da ambargo.yasanan askların en buhramlısıydı keman calan kız.en hazin oykusu.diğeri coktan çekip gitmişti uzak seferlere.diğerlerini hatırlayamıyorum.Hiç beklemediğim anda aşkın suretiyle karşılastım minareleriyle dolu şehirde.
dediğim gibi yapılan hatalar hep aynı sadece kişiler başka.edilen yeminler farklı sadece.erken geldin alışmaya çalısıyorum derken sevdalandım bir geçip giden buluta...
icim yandi ummadigim yerde gordum
gelmeden tenini gormeden gordum
ayrildigimiz gun cektirmissin galiba resmin
bildigim son konserin
bildigim ve bilmekte oldugum
son sarkin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!