Ey sabah rüzgârı
Selam söyle yârime,
Yarelerim çok azdı,
Merhem olsun
Yazma sarsın yareme.
Çaresiz dertlerim var,
Kervanım yürürken yolda,
Kuduz itler hırlaşıyor sağda solda.
Kötülerin naraları
Dağları taşları sararken
Bir sinek vızıltısı gibi gelse de
Bir kadın için
Ne iş yapar diye sordular
Sanatçıdır dedim.
Şaşırdılar,
Hiç öyle bir hali yoktu.
Elleri nasırlı,
Ah Bu Şarkıların Gözü Kör Olsun
Şarkılar var ya bu şarkılar
Dinledikçe sanki yaşıyorum.
Bir gün bir hal geliyor başıma
Bir bahar akşamı rastladım size diyorum.
Sayılı gün biter dedim,
Saydım saydım bitmedi.
Hayalin bana yeter dedim,
Sardım sardım yetmedi.
Efkâr sardı gönlümü,
Kahveye kırk yıllık hatırı veren
Ne köpüğü ne onun telvesidir
İçimindeki mutluluğu veren
Dost ile birlikte içilmesidir...
Karaman - 2013
Art niyetli meczupların kahrı çekilmez,
İkiyüzlü münafığa minnet eylemem.
Cimri elinden ab hayat olsa içilmez,
Kula kulluk isteyene minnet eylemem.
Yalçın dağlar fırtınaya kafa tutmalı,
Muhtacım Ya Rabbim çok muhtacım
Saklayamıyorum artık içime sığmıyor acım
Mutluyum Ya Rabbim sonsuz mutluyum
Lütfu kereminden, affından,
Sevgilinin şefaatinden umutluyum
Günler geçti doludizgin, bilinmez bir meçhulde kayboldular.
Bir selam bile vermeden geçip,
o fırtınaların savurduğu hayatımdan geriye,
sarı, kızıl renklere bürünmüş bir sonbahar bıraktılar.
Kışın habercisi sonbaharın en yükseklere bir hediyesi olan beyazlıkları,
dumanlar tüten başıma bir taç gibi işleyip de geçtiler.
Sevmeyi bilse de Leyla,
Sevilmekten bihabermiş.
Sevdiği kadar
Sevilmeyi de bilseydi Leyla
Mecnun, mecnun olur muydu hiç?
Mecnun, sevilmeyi bilmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!