Yüzü Hiç Gülmüyor
Yüzü hiç gülmüyor,
Sanki gülmeyi bilmiyor.
Sev diyorsun sevmiyor,
Sevilmeyi bilmiyor.
Yüzünde Gül Gülüşü
Yüzünde, gül gülüşü,
Tenin, gül yaprağından ince,
Saçın, ışıl ışıl,
Gönlüm aydınlandı,
Yüzünde Güneş, Gözlerin Mehtap
Yüzünde güneş, gözlerin mehtap,
Varlığın Cennet, yokluğun serap,
Sözlerin sihir, busen de şarap.
Dünyam sensin, ezelden ebede,
Zaman Çayında Eriyen Şeker
Zaman çayında eriyen şekerdi hayat,
Şeker hiç tad vermedi, çay desen bayat.
Dertler kaşık oldu karıştırdı zamanı,
Bir şıkırtı ile avunduk durduk heyhat...
Zaman Değişti
Gelmez oldu, katar katar turnalar,
Göl kurudu, görünmez oldu sunalar,
Kurudu artık, abı hayat akan kurnalar,
Zaman değişti, eski dünya değil artık.
Zamanın İşlediği
Zamanın işlediği
Bir malzemeyiz aslında
Eğip büktüğü, kırıp döktüğü,
Törpüleyip torna ettiği…
Zaman Yolculuğu
Varlığını bilmek bile, kaynatıyor kanımı,
İçli sözlerin patlatıyor gönül volkanımı.
Bir candan selam ile fark ediyorum canımı,
O volkanın erittiği gönülden potadayım,
Zemheride Gül Derdim
Zemheride gül derdim,
Dikeni battı sana gönül.
Ömürden ömür verdim,
Kahrın kök attı bana gönül.
Zeymep Hüma (Balkızım a Akrostiş)
Zamanı bir sermaye gibi düşünme,
Ellerinde işle azimle bir iğne oyası olsun.
Yarınlara gül fidanları dik vazgeçme,
Ne kadar sert eserse essin poyraz,
ZEYNEP Hüma (Akrostiş)
Zevallinde ömrümüzün bir güneş gibi doğdun
Evveli ahir hayatımızın bir tesellisi oldun
Yeryüzüne inen bir melek gibi girdin hayatımıza
Nihayet sana olan hasretimizin hediyesi oldun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!