Hasan Öz Şiirleri - Şair Hasan Öz

Sevdanı özenle kalpte saklarım
Varsa, bir vebali yaz bana gitsin
Unutma! bir ömür seni, beklerim
En derin çukuru kaz! yana gitsin

Bu mecnun halime olursan âmâ

Toy da bir güzele, gözüm ilişti
Gözler, sel misali akıp buluştu
Dal, gibi salındı sonra savuştu
Özeli sormayın yer gizde kalsın

O, malum gözleri özü yakandı

Olur da aklına düşersem eğer
Canı tenden çalan yıllara git sor
Kederin harıyla pişersen eğer
Başucunda solan güllere git sor

Hatırla verdiğin, onca sözleri

Sen gittin gideli buz kesti yüzüm
Yıktığın kaşımda yine sen varsın
İlendi dizlerim; can, sıkar düzüm
Yettiğin başımda yine sen varsın

Akıldan; çıkmıyor şahin gülüşün

Gitti gelen, kuş misali çırılçıplak buradan
Mal mülk ile sınav etmiş kralları Yaradan
Bal yiyen de bıkar imiş olur taam sıradan
Dünü farklı şişkin cebi güç alıyor paradan
İbret olsun nemrut, bile yitip gitmiş sıradan

Gönül gözü; ağma, ise neylerim
Ben, sözümü mutedile söylerim
Boyun, eğip susuyorsa beylerim
Sözüm nettir yük olana söylerim

Bu yol tek taraflı dönülmez geri

Duygusal his yönü, ağır basıyor
Bu gönül insanı Hayrullah üstat
Boş boş yazanları, hayli kasıyor
Yurdum insanı bu, Hayrullah üstat

Çekinmez sözünü açıkça yazar

Ateşi, bol olsun sözü oturdu
Çünkü: bu millete acı getirdi
Rabbim o haini kabre yatırdı
O, zalim hain de yandaşı yok mu?
Geberen geberdi dostları pak mı?