Hasan Arpaci Şiirleri - Şair Hasan Arpaci

Yiğitler, Yiğitler allı yiğitler,
Anası süslemiş telli yiğitler,
Bir elinde kına bir de alnında,
Şehadet yolunda belli yiğitler.

Ben âşık değilim derviş değilim,
Kimin nesineyim kimin fesine.
Miras yedi değil berduş değilim,
Dönüp bakmam elin her nefesine.

Bir dua gönderdim geçen göklere,

Iramazan gelince teravih bile,
Kılınmıyor hepsi tamamı ile,
Köydeki caminin huzuru nerde,
Öylede möylede kılıyorum ben.

Derslerde sorun yok dersler iyice,

'Sağol'der geçerdik eskiden beri,
'Teşekkür’ çıkınca öğrendik yeni,
'Mersi'yi duyunca şaşırdık heri,
Allana pullana büyüyorum ben.

Bir yığın tekerli kamyona burda,

Köydeki evlere; apartman denmiş,
Daha büyüklere blok denirmiş,
Kara tren gitmiş dizeli gelmiş,
Hayretle mayretle görüyorum ben.

Parasız yatılı; keyfime keder,

Köydeki kahveye cafe diyorlar,
Tatlıları dizip seyrediyorlar,
Öğle ayrı, akşam ayrı yiyorlar,
Seyredip meyredip doyuyorum ben.

Ezanlar uzunca okunur bur da,

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Hey can!
Sen gideli Sıladan,
Mevsim bile değişti.
Baharı görmeden,

Bu dağlarda;
Büyüyecek her fidan,
Bir kahraman olacak,
kahraman...

Sanmayın;

Kalk ey,beyler beyi,kalk! artık şaha,
Bu isim,bu yürek ölmez bir daha,
Temmuz sıcağında üşüyen canlar,
Şehitler timiyle erdi sabaha...

16,Temmuz,2016,Üsküdar

Bir çınarın gölgesinde,
Üç fidanız hürüz canlar.
Yedi iklim bölgesinde,
Sekiz veren gülüz canlar.

On bir olur on dokuza,