Köydeki kahveye cafe diyorlar,
Tatlıları dizip seyrediyorlar,
Öğle ayrı, akşam ayrı yiyorlar,
Seyredip meyredip doyuyorum ben.
Ezanlar uzunca okunur bur da,
Bu dağlarda;
Büyüyecek her fidan,
Bir kahraman olacak,
kahraman...
Sanmayın;
Kalk ey,beyler beyi,kalk! artık şaha,
Bu isim,bu yürek ölmez bir daha,
Temmuz sıcağında üşüyen canlar,
Şehitler timiyle erdi sabaha...
16,Temmuz,2016,Üsküdar
Bir çınarın gölgesinde,
Üç fidanız hürüz canlar.
Yedi iklim bölgesinde,
Sekiz veren gülüz canlar.
On bir olur on dokuza,
/
Ey sevgili...
Sen beni dünyalar kadar,
Ben seni ..
Uğur böceğimin gözleri kadar severim.
Bu gün gene içtik semaver çaydan,
Ömrümüzden bir gün sildik bu aydan.
Karşımda sigara çeken canlara,
Erken yer ayırttım; köşkten,saraydan.
Hasan Arpacı,2018,Bakırköy
Ecel seni çağırmadan,
Bir gün başın ağrımadan,
Felek azap yağdırmadan,
Duran gider,uyan gider.
Sosyal basın şöyle yazar,
Sen varsın, ben varım, birde mevsimler,
Ne yazık ki sende gençlik, bahar var.
Bende; sonbaharda yaprak dökümü,
Arada bir mevsim, sevgi kadar var.
Uzanır renklerin dili Leyla'ya,
Zamane insanı hal hatır bilmez,
Selamın alırsan senden pul ister.
Şah'ın dergâhına aşksız girilmez,
Mürit kabul etmez senden kul ister.
Sen gidince hüzün çöktü,
Ayva bile yaprak döktü,
Ardıç kuşu dal da yüktü,
Oda bu gün uçtu gitti.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!