Birlikte güldüğüm günlük dostlarım,
Sonbahar gelince çürüyüp gider.
Birlikte ağlayıp yaşlar döktüğüm,
O kadim canlarım eriyip gider.
İnsan bu şekil den şekile atlar,
Bir kız bana cahil dese genede,
Kızılmaz güzelin düşüncesine,
Emeğe saygının bittiği yerde,
Vah vah demek için zaman varmıdır.
Parayla tartarsan sevgi’yi bu gün,
Sıkıştın aradın haydi kardeşiz,
Yoldaşız, yolcuyuz aynı yerdeniz,
Dünyamız renkli bak zirvelerdeniz,
Sen beni ebâbil taşımı sandın.
Şubatın ayazında,
Hem de sabah ezanında.
Fırla yataktan haydi,
Yolculuk var Ankara'ya,
Vur sandığı sırtına,
İyi bağla urganla,
Koş minübüs yazıhanesine,
Bir bilet al nefes nefese,
Adam şöyle bir bakar ensene,
Köyden gelmiş çocuk,
Kokar bu desene.
Sallar kafayı...
Bahar aylarını bekledim durdum,
Çiçekler açarken gözledim durdum,
Yanaştım bir buse alayım diye,
Hali ahvalimi söyledim döndüm...
Sana âşık sana vurgun,
Oluyorsam ne yapayım.
Sende sevgi sende huzur,
Buluyorsam ne yapayım.
/
Beşiktaş meydanında,
Bir simit,birde çay…
Vurdun mu keyfin tabanına,
Bakıyorsun ki karşında,
Zekât vermek oruç tutmak,
Hacca gitmek namaz kılmak,
Şehadetle hakka varmak,
Bunlar Tanrı sualidir..
İnsan isen ver insana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!