Hasan Arpaci Şiirleri - Şair Hasan Arpaci

Çiçekler üstüne yazılan yazı,
Umut mu bulut mu ayırmak lazım.
Orkestra içinde ağlayan sazı,
Dinleyip,inleyip anlamak lazım.

Hayatın içinde gezinen canın,

Ben kimseye kötü demem,
Kötü olan benim belki.
Her dağın da otun yemem,
Ona varmaz elim belki.

Fakir benim ayıp benim,

Gene geldi mevsim bu yıl,
Yayla yollu göç başladı.
Gene döndü tersim bu yıl,
Ruhum yorgun,aç kışladı.

Beygir,eşek,katır,kuzu,

Garip başım bu sevdayı ,
Çeke geldi çeke gider.
Hayat denen bu tarlayı ,
Biçe geldi biçe gider.

Lakin benim aklım boşta,

Bende aşkın şarabından,
İçen turna olsam keşke.
Enel hakkın diyarından,
Geçen turna olsam keşke.

Şehitlerle hem hal olan,

Bülbül; artık figan edip ağlama,
Ağlayıp ta yürekleri dağlama,
Gözyaşınla nehir olup çağlama,
Bu günler galipte geçer mi dersin.

Her şey güzel olacak.
Hatta her şey,
Daha da güzel olacak.

Parayı düşünme.
O bir kuş gibi,

Aziz dostum beni burdan sorana,
Gidip yadellere göçtü desinler.
Peşimden gelipte izim bulana,
Diyar diyar gitti uçtu desinler.

Kuru yaprak gibi kavruldu gitti,

Yıllar geçer yaşın kemâle erer,
Sevinir ilmine değer verenler.
Ufuk noktasın da bir ışık söner,
Dövünür çınarı gitti bilenler.

Bazen umutları ipe asarlar,

Usul usul,
Yavaş yavaş,
Bitiyor bu savaş.

Yaylalar da başlayan,
Ovalarda kışlayan,