Deredeki cevizler,
Yayladaki ekinler.
Kös dağının mantarı,
Hepisi organikler.
Say say bitmez ama,
Ortalıca deyince,
Doğası ömre bedel.
İnsanların hikayesi,
Kendilerin den güzel.
Bakkal Cafer denince,
Hacı süvari uçuk,
Biraz delice kaçık,
On beş yıl askerlikle,
Her şeye gönlü açık.
O isimsiz kahraman,
Her cuma pazar kurulur,
Bütün önemli mevzular,
Halka buradan duyurulur.
Biz radyo dan ajans dinler,
Gazeteyi bilmeyiz.
Köyümüz hakkında yazarız,
İnsanları fıkra gibi anlatırız.
Lakin ilçemiz hakkında,
Fikir belirtemez, korkarız.
Çünkü bize baskı var,
Onlar daima bizi aşağılar.
Hele şu bayramlar yok mu,
Urganla çekersin gelmesini.
Dışarıda kim var kim yok,
Gelince anlarsın gülmesini.
En yaşlılar en başa,
Otururlar bir taşa.
Aylardan mayıs,
Mevsimlerden bahar,
Her köşeye uçuşan,
Renkten renge kuşlar var.
Diğer yanda büyükler,
Bu yazılan şiir değil,
Bir halkın hikayesi.
Aruz hece bulunmaz,
Tanıtmaktır gayesi.
Doğaçlama çok şeyi
Ne hevesle geldik,koştuk,yaşadık,
Bazı gün yenildik,bazen başardık,
Tam da ortasına vardık hayatın,
Karpuz gibi şiştik,düştük,dağıldık.
Hasan Arpacı,2014,Üsküdar
http://dusunceuretelim.blogspot.com
İlahi emirle yazılan oruç,
Yazın da kışın da tutulan oruç.
Kul hakkı yenirken neden bozulmaz,
Bir damla su ile bozulan oruç,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!