Bir gün…
Bir gün eline alıp bu satırları okursan,
İçine bir boşluk çöksün isterim.
Çünkü ben seni severken
Sen beni yarı yolda bıraktın.
Senden kalan bir nefesim var,
Yetmiyor artık bu yaraya.
Kalbimi sen kırdın ama,
Yine de dönemedim hayata.
Bir adım atsan belki çözerim
Ne zaman bir sen düşünsem,
Bir ben gelir aklıma…
Ne zaman hasret duysam,
Hayalin koşar imdadıma…
Geceleri düşlerim olursun,
Sana uyurum…
Ben seni gönlümün en sessiz köşesine,
Bir emanet diye koydum.
Saf duygularla çizilmiş bir yazgısın sandım,
Meğer ruhumu kanatacak bir yaraymış gelişin.
Bir gamzelik tebessümüne sığındım,
Pervane misali dönerim senin ateşine benim canım,
Yana yana saklarım adını dudağımdan.
Aşkı söyler dilim, gururum tutar elimden.
Kavuşamasam da ölmem,
Ölürüm de söylemem gizlerim senden.
Gecenin omzuna düşer sessizliğim.
Seninle başlamadı hayatım,
Ama senle anlamlandı en sessiz anlarım.
Gelişin bir ömür sürmedi belki,
Lakin gidişinin yankısı
Kalbimde yıllarca sürecek bir kışın ilk rüzgârı gibi.
Rüzgar savuruyorsa saçlarını hoyratça,
Ve durulmuyorsa denizde dalgalar,
Yum gözlerini ey can.
Kalbinin sesini dinle,
Öfkenin girdabı boğmasın benliğini,
Patlıyorsa volkanlar, sabret...
Sana hala söyleyemediğim bir cümlem var,
Dilimde durup kalmış,
Düşmeye korkan bir gözyaşı gibi.
Bil istiyorum…
Ben seni sevdim.
Hem de kimsenin bilmediği,
Adını içimden her geçirdiğimde
aynı yerde sızlıyor kalbim,
aynı yerde ısınıyor avuçlarım.
Gidişinle boşalan o yer var ya,
kimse dolduramadı.
Ben de dolduramadım.
Kaç kere kırıldı kalp saymadım,
Neden bilmem hala yardan caymadım,
Göz yaşlarım sel oldu bak yolunda,
İnan bir gün senden pişman olmadım.
Artık vakit geldi ben gidiyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!