Gökhan Oflazoğlu Şiirleri - Şair Gökhan ...

Açıklamanın açıklanamazlığında
kapandık kaldık, biz bu kıstırılmışlıkta
ne yapardık. Görmezden gelsen,
önüne çıkar, hep onu düşünsen,
öyle hiç olmaz, gel eğlenceni
böyle kur, bir zihin yaşamında

Bir ad ile bulurdum kimliğimi,
varlığım temellenir, onda
gönenir ve harab olurdum.
Ad ile yükselir, kırgın iklimlere
şan olurdum, dağ aşıp, düz de
tükenir, doğaya bayrak olur.

Eğer hiçbir somut veri olmayacaksa,
bir titreşim aralığında bekleşen kırgın
varlıklar neden bahseder. Hangi
sıkıntının isyan ve iflasında dökülür de
karışımlar, aynı yankıda söyleşirler.
Yaygın bir yok saymanın gecesinde

Geniş bakmanın dağıttığı ve
ağırlaşan, dar bakışta risk
alan çalışkan, yaşam mimarisi,
dağılımı kendi hesaplar, payına
düşenle devam eder hayatın,
kurgunun içinde yarsın, sen,

Aslında ne söyleseniz dinlerdim,
müthiş bir genişliğin hakimi,
aydınlanmış, aksini söyleseniz,
gülerdim, içim kıpır kıpır, yanmış.
Ne zor sana tahammül etmek,
susarım, aydınlanmış.

Küçük oyunların, küçük adamları,
bilmezler alt üst oluşun beyinde
damıtılan sınırsız tadını.

Gün içinde başlayıp, yiten,
sonsuz ilencin tavında biten.

Ah, ilmini öğrenirken tat, gizil
tehlikenin boyunduruğunu at.
Kırılgan ölümün hükmünde berat.
Çınlar yaygın kanılar, herkes
sözünden emin, ama sıkça
söylenir, yok öyle, hayat memat.

Önce bağlan, sonra derinleş
ve sahip çık, güzellik kalelerinden
böyle girilir. Tat cümbüşü kapıda,
yeter ki geleni karşıla. Ordan oraya
dolaşan gönül, ya kıştadır ya ayazda,
hiç beklenmedik zamanda. Sonra

Atak, yetenekli, yaratıcı ve acemi.
İnsanların ortalama dünyasından
geri döner, parçalar savrulur dörtbir
yana. Boğulur düşlerin bir vahşet
ortamında, geriye bir şiir kalır, soluk,
ışıksız bir zindanda. Belki de budur

Ortadan kaybolurum bir gün, sorardınız belki,
böyle biri var mıydı, olsa bile uyar mıydı.
Aykırı dalda açmış bir çiçeğim, gün de solan,
bir şarkının kollarında gezerdim, hava sıkışık
ve ben, yeryüzünde nefestim, gidilmemiş
yörelerden veri toplayan, dinleseniz daha