sana yolum düştüğünde
genç ve heyecanlıydım
sevmedim seni haklısın
ama sonradan fark ettim
okuma yazma bilmediğimi
çünkü seni geç okudum
yeşildi dün gördüğün rüya
bugün veda ettiğin dünya
ışıkları yakarken gülüşün
üstünü açık bırakmıştı mezarda...
ölmek miydi seni böyle korkutan
Mutluluk kervanında ölümdü tek yolcu
Korkuların sitemli bakışlarında
Kararsızlıklardı bizi en çok uğraştıran
Biten her ne ise hayatta
Ölüm kervanında,
Dilediğin ölümü seçmekte
Ne vardı ölsem
Yaşamasam
Anam olmasa
Babam olmasa
Ve ben omasam
Ne vardı sanki,
ne zaman kalbimden geçsen
baharım olur bütün sonbaharlar
ne zaman kalbimi delsen
kışa döner bütün hatıraralar
ve hatırlamak istemem
seni ve senden sonrasını
ölüm ve gece
seni ezbere artık biliyorum
saçlarında baharın ılık rüzgarı
verilmiş sözlerin tutulmayışı
kimi kime aşık ediyormuş anladım.
önce gök gürledi
sonra dinmeyen yağmurlar yağdı
ve arkasından senin gidişin
hiç bu kadar uzun bir yas
bir arada tutulmamıştı
karnım toktu
Ölürken seni bana göstermediler
Fotoğrafınla yetindim
Yatağımın kenarına oturan yoktu
Yalnızlığımla yetindim
Ellerimi hasretle tutan biri yoktu
Çaresiz damlıyordu gözyaşlarım
oda sessiz ve sakin
televizyon açık ve
ekranda haberler
spiker yarının hava durumunu veriyor
bugünün bozulan havası ise
nedense kimseyi ilgilendirmiyor...
öyle çok acı çektin ki
hiç anlamadım seni
anlayamadık...
öyle çok sevdin ki beni
bizle ilgili her şeyi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!