sana yolum düştüğünde
genç ve heyecanlıydım
sevmedim seni haklısın
ama sonradan fark ettim
okuma yazma bilmediğimi
çünkü seni geç okudum
yeşildi dün gördüğün rüya
bugün veda ettiğin dünya
ışıkları yakarken gülüşün
üstünü açık bırakmıştı mezarda...
ölmek miydi seni böyle korkutan
Ölürken seni bana göstermediler
Fotoğrafınla yetindim
Yatağımın kenarına oturan yoktu
Yalnızlığımla yetindim
Ellerimi hasretle tutan biri yoktu
Çaresiz damlıyordu gözyaşlarım
ne zaman kalbimden geçsen
baharım olur bütün sonbaharlar
ne zaman kalbimi delsen
kışa döner bütün hatıraralar
ve hatırlamak istemem
seni ve senden sonrasını
ölüm ve gece
seni ezbere artık biliyorum
saçlarında baharın ılık rüzgarı
verilmiş sözlerin tutulmayışı
kimi kime aşık ediyormuş anladım.
önce gök gürledi
sonra dinmeyen yağmurlar yağdı
ve arkasından senin gidişin
hiç bu kadar uzun bir yas
bir arada tutulmamıştı
karnım toktu
ondan başka çok sevmeyeceksin kimseyi
duan ve ibadetin bir beşere olmayacak
en fazla kendin için çabalayacaksın
ama bencil bir şekilde değil
düşünerek ve kendini bularak yaşayacaksın.
elbet bir gün bu şehirler de seni unuttuğumu anlayacak
rüyalarına giren o zalim düşünceler seni de bırakacak
nasılda hayaller birer birer gerçek oluyor
insan her şeye sahip olmanın yolunu hayallerde buluyor.
onların yüzü yok artık
kavgası gürültüsü
o gerçek olmayan
aşk büyüsü
hiçbir şey yok
sende yoksun.
oda sessiz ve sakin
televizyon açık ve
ekranda haberler
spiker yarının hava durumunu veriyor
bugünün bozulan havası ise
nedense kimseyi ilgilendirmiyor...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!