hey gidi zaman
biz uyurken bile geçiyorsun
evliya mısın veli mi
nasıl yakınların
nasıl arkadaşların var
ben uyurken
sensizlik yüzüme yüzüme vuruyor
hava sıcak
ölüm her tarafta kol geziyor
nereye baksam
baktığım yerde yokluğun
kavgada bütün zamanlar
saçlarında tanımadığım rüzgarlar
keşke tanıdık olsaydı hayatlar
buluşsaydı iadesi olmayan zamanlar
ve keşke yanında kalsaydım.
tanıdık tanımadık herkes ve sen
o karanlığın içinde
gözyaşlarını görüyorum
sevmek kadar çaresiz
ölmek kadar biçare
bir zaman yaşıyorum.
gece yalnız, sen düşünceli
ölüm ve güzellik
hangisi daha önemli?
kanatlarımda özgürlük
kalbimde sensizliğin kırık aynası
ölüm nedir ki
bir acı mı
yoksa
içinde kaybolduğumuz
bir varlık mı?
yanlıştı seni sevmem
seninle ilgili hayaller kurmam
ve arkasından
seni her zaman aklımda tutmak için çalışmam
yanlıştı.
bensiz hep kendinleydin
saçların uzundu
ama çok dökülüyordu
çaresizdi
çaresizdin
ama?
Şimdi üzülecek kendimize verdiğimiz sözler
Ümitsiz baharların gelmeyen yazı
İçimize karlarını yağdırırken
Bugün eve vardığında aynalara sor bakalım
Kendine saygın hiç kalmış mı?
Hangi uzun sürelerde bitmiş saatler
halının üzerinde bir tabak
içinde bir çatal
solda bir sandık sağda bir yatak
ortada annemden kalma bir halı
seninle yeniden buluşmak için
söz vermiştik ya hani haftaya salı!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!