Şu ömrümün geri kalan günleri,
Sensiz geçecekse, ne anlamı var...
Kim doldurabilir boşalan yeri?
Acı verir bana tüm hatıralar.
Bedenim kölendir, ruhum esirin;
Kavuran bir ateş gibi,
Yakar aşkın gönlümü.
Kâlbimin tek sahibi,
Mutlu kıldın ömrümü.
Sana duyduğum sevdam,
Gözlerin masmavi bir deniz,
Bakışların engin ufuklar kadar,derin.
Ben,her gün o deniz içinde,sessiz sessiz,
Yüzerim çizdiği yolda kaderin.
Bir gün,o mavi deniz içinde,yorulursam yüzerken,
Bitkin vücudum erişilmez derinliğe gömülürken,
Hayâl değil bu bir gerçek
Ayrılalım küsmeyerek.
Kader yazmış yazımızı
Elimizden ne gelecek.
Oturmuşsun gelinlikle
Hasretin gönlümü yakan ateştir.
Parlayan gözlerin sanki güneştir.
Bu güzelliğine melekler eştir.
Severken bu kâlbim seni delice.
Acıyla, neşeyle geçer her anım.
Gözlerimden akan yaşa
Bak ta artık insafa gel.
Sevdi gönlüm laf anlamaz,
Bana deme oldun bir el.
Sensiz hayat bana haram,
Ihlamur ağaçları,
Çiçek açmış kokuyor
Gönül verdiğim güzel,
Evde kilim dokuyor
Ihlamur dalı ince,
Yine düştün aklıma bu akşam,
Dayanılmaz acılara gark ettin yüreğimi.
Oysa ne güzel sürüp gidiyordu sensiz bu yaşam.
Yalnızdım,yapayalnızdım belki sensiz,
Mutluydum.
Unuttuğumu sanmıştım aklıma düşmeyeli beri,
Sayılı gün çabuk geçer derler
Oysa,senin yokluğunda zaman durdumu ne...?
Saniyeler gün oldu
Dakikalar ay,günler ise sene.
Öyle muhtacım ki sana
Hiç böyle olmazdım
Sevda yarasından başka tüm yara
Kapanır zamanla,geçer belki de.
Sevda yarasına yoktur hiç çare
Ya bir mecnun yapar,ya da avare.
Susturur şakıyan dudu dilleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!