Erman Ulusoy Şiirleri - Şair Erman Ulusoy

Ayrılık rüzgârı esiyor bugün
Katıp ta önüne alacak seni
Ardından kalacak yüreğim üzgün
Unutma sevgilim,unutma beni.

Çaresizlik boyun büktürdü bana

Unutmuştum seni ben
Taş basarak bağrıma.
Yıllar sonra yeniden
Niçin çıktın karşıma?

Yakmak ise niyetin

Unuttum demesi yalan kelime;
Sormayı bir dene seven kâlbine.
Mazide kalsa da unutulmuyor;
Küllenmiş ateşte köz kalır yine.

Gizlenmiş anılar hatıralara;

Kolay mı sanıyorsun,
Yıllardır yalnız kalmak.
Acısına dayanıp,
Maziden hisse kapmak.

Sen yanımdan geçerken

Senden uzaklarda geçerken ömrüm.
Her anım da seni hasretle andım.
Kavuşmak hayâldi,görmem imkânsız
Vuslat ateşin de kavrulup yandım.

Perişan hâlimi görebilseydin

Unutmam deme sevgilim.
Her seven insan gibi,
Sen de,birgün olur unutursun.
Lâkin,ilk zamanlar hatırladıkça yüreğin burkulur,
Bir kenara çöküp,sessiz sessiz ağlarsın.
Aradan zaman geçtikten sonra,bu acıya da alışırsın.

Aramıza yıllar girmiş olsa da,
Değişen ne var ki bedenden başka?
O günler mazide anı kalsa da,
Halel getirtmedim bendeki aşka.

İlk aşkımsın benim,ilk göz ağrımsın.

Uzat bana elini
Hissetsin tenim seni.
Öpeyim dudağından
Ateşin yaksın beni.

Bakarken gözlerine

Üzümler salkım salkım,
Sallanıyor asmada.
Benim divane gönlüm,
Kala kaldı yosmada.
------------Aman yârim,gül yârim,
------------Yaptıkların zul yarim.

Sevfayı tatmış olan her kâlpte
Yarım kalmış eski bir aşkın
Halâ kanayan yarası vardır.

Yıllar öncesinde kaldı dese de
Yine de,küllenen ateşinde