Ben seni sevmek ile
Meğer hata yapmışım.
Geç olsa da anladım,
Yalan aşkı tatmışım.
Bilmeyerek kendimi,
Üzülmek yakışmaz,güzelliğine
Gül ki,güller açsın,mah cemâlinde
Kusursuz yaratmış,yaradan seni
Benzerin bulunmaz,sonsuz evrende.
Işıl ışıl yansın,yeşil gözlerin
Gücü elinde bulunduran iktidar,
Sanma gücün sürecek sonsuza kadar.
Ölmüş bir eşek nasıl kurttan korkmazsa,
Beşer’in sabırı da bir yere kadar.
Taban ile tavanın arası açtı.
Ufukta güneşin battığı anda
İçime doluyor sonsuz bir hüzün.
Semada oluşan kızıl şafakla
Gözümün önüne geliyor yüzün.
Ayrılık acısı çok büyük elem
Bir gün beni anarsan,
Düşürüp de yâdına,
Mecnunum oldu dersin,
Aşkının inadına.
Buruk bir tebessümle,
Ayrılığın adını,
Anma bana ne olur.
Kader bilmez maksadın,
Gelir de bizi bulur.
Unutulur gülmeler,
Seni böyle seveni
Bir daha zor bulursun.
Gidersem,dönmem geri
Sonra pişman olursun.
Güzelsin,çok güzelsin
Ne bir haber,
Ne bir kelâm,
Ne de geldi bir selâm...
Anladım ki artık,
Koptuk birbirimizden vesselâm.
Aynı güneş altında,
Mazimiz anılarda
Sen ise hayâl kaldın.
Bu gece yüreğime
Yeniden hasret saldın.
Senden uzak olunca
Saçlarımın tellerine,
Aklar düşer günden güne.
Hatıralar oyalarken,
Hasret koydun cemaline.
Kavuşmayı düşledikçe,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!