Yıllar yılı içimdesin
Hasretini taşıyorum.
Gece gündüz düşümdesin
Ben sevginle yaşaıyorum.
Hani bana söz vermiştin
Ayrılıp ta giderken, fırtınalar kopmuştu.
Viran olan gönlüme, tüm acılar dolmuştu.
O yeşil gözlerinden, dökülürken gözyaşı,
Söylediği son sözü, bir elveda olmuştu
Söylenecek sözcükler, tükenmişti dilimde,
Benim bu halimden sendin anlayan
Artık sen de yoksun,çok çaresizim.
Acılar ruhumda ediyor isyan
Yalvardım kadere geçmedi sözüm.
Çektiğim acıyı el ne bilecek.
Bir inat yüzünden,boşu boşuna
Geçirdik yılları,geri gelmez ki.
Bana çektirmek mi gider hoşuna?
Yanımda olmazsan,yüzüm gülmez ki.
Kör inattan,kimse fayda sağlamaz.
Maziye şöyle bir dalıp gidince,
O günleri tekrar hayâl edince,
Apansız duygular isyan edince,
Yaralar kâlplerde acıyla inler.
Geçmişe akıp da giderken zaman
Bunca naz edersin sebebi nedir?
Eğer gönlün yoksa eğleşme benle...
Şu üç günlük ömrü edemem zehir,
Yaşamak isterim gerçek sevenle.
Sanma ki güzellik kalacak böyle,
Yıllarca çektiğim bu azap yeter
Rüyalarımdan çık artık kendin gel
Kâlbinde kaldıysa sevgiden eser
Sevdanın önünde duramaz engel.
Yaşıyorsam eğer sebebi sensin
Gül goncası dudakların,
Hani yalan bilmezlerdi.
Seni kimler kandırdı da,
Bu sevdamız sona erdi.
Söyle bana ey sevgili,
Gel geç sevdalara gönül veremem
Üzemem kendimi, heba edemem.
Sevdim mi severim can-ı gönülden
Ondan başkasını asla sevemem
Sevdiğim sevmeye değer olmalı;
Nasıl inanayım senin sevgine?
Seven yalan demez, bu bir bahane.
Zaten boyun büktüm ben kaderime
Vuslata çare yok, gönlüm divane…
Bir mecnun misali aşktan sarhoştum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!