Gönlümün kapısını
Kapatmadım ben sana.
Gönülden çağrışımı
Duyup ta anlasana.
Bu gönül seni sevdi
Bu gece mehtap ta ay,seni gördüğünde
Kıskanıp bulutlara saklandı gizlice
Yıldızların bir teki yoktu gökyüzünde
Senin gözlerinde parlaklığı görünce.
Deniz coştu,dalgalar birbirinle konuştu
Yüreğimi yakan aşkın odudur
Çektiğim çilenin sebebi sensin.
Deşme dertlerimi keder doludur
Bir dokunsan bana,bin ah dinlersin.
Mutluluk bir hayâl,sense serapsın
Eğer ki gözlerin beni ararsa.
Senden uzaklarda zaten değilim.
Yeter ki gönülden çağır sen beni
Gözünün önüne hemen gelirim.
Sevince oluyor,uzaklar yakın.
Yağmur yağan bir günde,
Başladı bu hikaye.
Fabrikanın önünde,
Geldiler ilk gözgöze.
Kızın ismi Ayşe idi,
Aşkta yalan olmaz diyordun bana,
Söylediklerinin doğrusu var mı?
Gözlerim kör olmuş inandım sana;
Gerçek seven insan böyle yapar mı?
Masum görünüşün şeytanmış meğer,
Bana aşktan bahsetme,
İhaneti gördüm ben.
Bu hâllere düştüğüm,
Bir vefasız yüzünden.
Aşk denilen o şeye,
Sarı güller için ayrılık derler
Ben sana kırmızı gül veriyorum.
Gönlüne dolmasın elem ve keder
Ayrılık acı şey,ben biliyorum.
Dikenler olsa da gülün dalında
Kaptırmışım gönlümü vefasızın birine,
Anlamaz şu hâlimi, koyar mecnun yerine.
Hiç kimseye diyemem, ifşa etmesin diye,
Ben bu dertten ölürsem, ne geçecek eline?
Dertli bülbül misali, kendim söyler, dinlerim.
Seni bu kadar yıllar mı değiştirdi
Böyle değildin eskiden bildiğimde.
Sözler vermiştin bekleyeceğim diye
Başkasının olmuşsun geldiğimde
Gönlümde ki duyduğum bu hasret
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!