Üzülmek yakışmaz,güzelliğine
Gül ki,güller açsın,mah cemâlinde
Kusursuz yaratmış,yaradan seni
Benzerin bulunmaz,sonsuz evrende.
Işıl ışıl yansın,yeşil gözlerin
Gücü elinde bulunduran iktidar,
Sanma gücün sürecek sonsuza kadar.
Ölmüş bir eşek nasıl kurttan korkmazsa,
Beşer’in sabırı da bir yere kadar.
Taban ile tavanın arası açtı.
Yağmur yağan bir günde,
Başladı bu hikaye.
Fabrikanın önünde,
Geldiler ilk gözgöze.
Kızın ismi Ayşe idi,
Eğer ki gözlerin beni ararsa.
Senden uzaklarda zaten değilim.
Yeter ki gönülden çağır sen beni
Gözünün önüne hemen gelirim.
Sevince oluyor,uzaklar yakın.
Ben seni sevmek ile
Meğer hata yapmışım.
Geç olsa da anladım,
Yalan aşkı tatmışım.
Bilmeyerek kendimi,
Seni böyle seveni
Bir daha zor bulursun.
Gidersem,dönmem geri
Sonra pişman olursun.
Güzelsin,çok güzelsin
Ayrılık rüzgârı esiyor bugün
Katıp ta önüne alacak seni
Ardından kalacak yüreğim üzgün
Unutma sevgilim,unutma beni.
Çaresizlik boyun büktürdü bana
Terk edip de beni ayrıldığın gün
Yüreğin de hiç mi acı olmadı?
Oysa ben ardından kaldım hep üzgün
Hayatın anlamı sensiz kalmadı.
Perişan hâldeyim gittin gideli
Sorma sevdiğim,
Geceleri dalıp dalıp,neden göçtüğümü derinlere.
Sessiz köşelere neden kapanıp ta ağladığımı.
Söylemesi zordur,ağırdan koyar insana.
Bilemezsin,ne denli acıdır
Yürek yakar,dudak ısırtır.
Unutmam deme sevgilim.
Her seven insan gibi,
Sen de,birgün olur unutursun.
Lâkin,ilk zamanlar hatırladıkça yüreğin burkulur,
Bir kenara çöküp,sessiz sessiz ağlarsın.
Aradan zaman geçtikten sonra,bu acıya da alışırsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!