Hatalıyım biliyorum
Af etmeni diliyorum
Seni hâlâ seviyorum
Yaşayamam sen olmadan
Güzellikten etmem suâl
Artık mazi olmuş olan âşkımızın nişanesi
Senelerdir hasret çeken gönlümüzün tesellisi
Heba olan ömrümüzün yazılmayan tek hikayesi
Karşımızda duruyorlar eskimiş bu hatıralar
Bir zamanlar yaşanılmış geçip biten senelerde
Mazideki günleri,
Hiç çıkarma aklından.
Acı versede sana,
Katlanıp buna dayan.
Gücümüz yok yazmaya,
Yükseklerde dolaşma,
Kayıp yere düşersin.
Başkasına bakıpta,
Beni neden üzersin?
Güzelsin yâr güzelsin,
Uzun zamandan beri, göz göze geliyoruz;
Sezdirmeden ellere, uzaktan süzüyoruz.
Âşk denilen şey buysa, inan ki seviyoruz;
Hadi gülüm naz etme, boş yere üzüyoruz.
Bil ki kader çıkardı, seni benim karşıma;
HAYAT SENSİZ DE GÜZEL
Benden ayrıldığında,
Yaşayamam sanmıştım.
Oysa geçince zaman,
Yokluğuna alıştım.
Yıllar öncesi bir günde,
Saat dokuz sırasında,
Haydarpaşa garında,
Vedalaşmak için seninle,
Buluşmuştuk bir peronda.
Gözlerimden akan yaşa bakıp ta
Sanma senin için ağlıyorum ben.
Duyduğum pişmanlık geçen yıllara
Heder olan ömre ağlıyorum ben.
Ne verdin ki bana acıdan başka
Ömür kayığına binmişiz,
Gidiyoruz pupa yelken,
Aynı umman içinde,
Bilinmezliğe doğru.
Uğrak limanlarda,
Kimimiz geç inceğiz, kimimiz erken.
KADER
Yüklediğin günahlardan
Söylemeden tek bir haber
Bu alnımın yazısını
Neden böyle yazdın kader?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!