Kavuran bir ateş gibi,
Yakar aşkın gönlümü.
Kâlbimin tek sahibi,
Mutlu kıldın ömrümü.
Sana duyduğum sevdam,
Seni ne kadar çok özlediğimi,
Anlatmaya kalksam cümleler ile
Kalemler tükenir, sayfalar almaz,
Kifayetsiz kalır sözcükler bile.
Nedir ki bülbülün çektiği çile;
Şu ömrümün geri kalan günleri,
Sensiz geçecekse, ne anlamı var...
Kim doldurabilir boşalan yeri?
Acı verir bana tüm hatıralar.
Bedenim kölendir, ruhum esirin;
Hasretin gönlümü yakan ateştir.
Parlayan gözlerin sanki güneştir.
Bu güzelliğine melekler eştir.
Severken bu kâlbim seni delice.
Acıyla, neşeyle geçer her anım.
Gözlerin masmavi bir deniz,
Bakışların engin ufuklar kadar,derin.
Ben,her gün o deniz içinde,sessiz sessiz,
Yüzerim çizdiği yolda kaderin.
Bir gün,o mavi deniz içinde,yorulursam yüzerken,
Bitkin vücudum erişilmez derinliğe gömülürken,
Hayâl değil bu bir gerçek
Ayrılalım küsmeyerek.
Kader yazmış yazımızı
Elimizden ne gelecek.
Oturmuşsun gelinlikle
Senden ayrı geçen bir günün bile,
Hasretliği çok zor gelirken bana,
Yokluğunda hayat olur bir çile,
Seni seven kâlbim dayanmaz buna.
Gönlümde ben sana yaptım o tahtı;
Yaptığın hatayı anladın ama
Af dilemek için,artık geç kaldın.
Kapılıp peşinden gelirim sanma
Sen,benim aşkımı anlayamadın.
Yıllardır ben senin peşinden koştum
Nasıl da kendine bağladın beni
Sanki sarhoş ettin ayamıyorum.
Gül gibi kokan o beyaz tenini
İnan koklamaya doyamıyorum.
Öperken goncagül dudaklarından
Sağnak yağmur altında
Bıraktım bedenimi.
Alnıma vuran yağmur
Silmiyor kaderimi.
Yağmurun sularına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!