Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Perşembe pazarının gelişinden anlarım
Zamanın ne denli hızlı akıp gittiğini
Takvime bakmam hiç, ne de günleri sorarım
İçimde bir telaş bekler gibi birisini

Herkesin gönlünde oynanır hayat oyunu

Boşanır mı yağmur sağanak
Kızılca kıyamet kopmadan
Yalnızlık çökünce apansız içine
Kör noktasındasın yaşam çizgisinin
Gerçek değilse gerçek dışı

Bu sarı kesin değil
Ağırlamadık daha yağmuru
Salkım saçak dökülmüş otlar
Beli bükülmüş yalvaran dallar

Hani nerde sus pus olmuş kuşlar

Sevdiğim yer sahil benim
Dolaşırım sıkıldıkça
Oturup bir kanepede
Gemileri seyrederim

Demir almış birer birer

Çok iddialıyım bu kez seni anlatacağım
Zorluğun farkındayım bilmem nasıl başlasam
Kısası olmaz uzun cümleler kuracağım
Nasılsa içim dolu hiç yarı yolda kalmam
Önce gözlerin gelir çok uzak diyarlardan
Puslu bir tren kalkar gibi buzlu perondan

Biliyorum gideceksin,
Birazdan beni terk edeceksin,
Ve ben ölümcül kederimle sırdaş;
Ardında bıraktığın iki damla gözyaşını
Sorgulayacağım ömrümce
Teselli arayacağım,

Yağmur yağarken bekliyorum seni
Şişekler ateş çaksın parıldasın
Mevsimler yansın seni hatırlasın
Sonbaharda nemli gözlerini

Katran karası o gecelerimin

Unuttum derken birden geliverdin aklıma
Seslenişini duydum konuverdin ruhuma
Zaman tünelimizden açılırken geçmişe
Mutlu günlerimize usulca dönüverdin
Neyleyim yar sen beni benim gibi sevmedin
Bana üzülmek kaldı olan olmuş bitmişe

Kurtulmayı bekledi kelepçelerinden
Ben öznesiz anaforlara sürüklendi
Sarsıldı iç depremlerinden
Enkaz altındaymış gibi inildedi

Bildik sözcükler tekrar edince

Gidimli yol izlenecek başlık atınca
Önce şu sorular sorulmalı
Yalnızlığın kentselleşmesi mi
Yoksa kentin yalnızlaştırması mı
Olgu mu indirgeme mi
Nerden bakarsan bak doğru