Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Bir içim su gibisin
Susadıkça içmek isterim
Kalbimin en derin yerindesin
Hatıralar içinde derbederim

Sevgin bir mum ışığı olsa

Akçayel midir esen şu rüzgâr
Kıvılcım misali yanıp sönen
Eteğine yıldız düşmüş dağlar
Beni benden alıp sürükleyen

Keyfi yerinde yâri olanın

Zaman daralıyor yaşamla birlikte
Açık şiirler yazmanın arifesi
Son olsun bu aşk senle
Gizli kapaklı dedikodu tarifesi

Başka bir söylem gerek eskiden

Sanma ki geçer zaman, siler hatıraları
Yapraklar dökülse de hazan mevsiminde.
Yüreğim kanasa da gül goncası dikeninde,
Söküp atamam seni gönlümün ilkbaharı...

Hiç bitmeyecek gibi tel tel dökülen yıllar.

Üçüncü tekil kişi mi anlatan
Güzellemesi,koşması cafcaflı
Aşka dair tekrarlardan kaçınan
Alışılmış söylemi fiyakalı

Eski sözcükler yerinde,az mı az

Ben sensiz saymadım,
Geçen onca yılı,
Yaşamadım.
Ben seninle var oldum,
Kendimi buldum,
O hüzünlü bakışlarında,

Feryat figan karabasandı yolum
Dik yokuşlar çıka çıka yoruldum
Huzurun gölgesinde bir yudum su
Umudun sinesinde ziya/m oldun

Şikeste ömrüm heyhat nalan ruhum

Gözyaşlarım mürekkep olur
Yetmez sözcükler,renkli düşler
Defalarca imbikten süzülmüş,
Suyunun suyu imgeler

Bir satır konar,bir satır uçar,

Vazgeçtim dünyanın
Sözüm ona nimetlerinden
Yelken açtım aşka
Pupa yelken.
Nice ıssız adalar dolaştım,
Keşfedilmemiş,balta girmemiş

Aşk dediğin zamana karşı koyabilmektir
Sevgiyi her dem canlı yüreğin köşesinde
Açmaya hazır gonca misali büyütmektir
Küllenmiş bir ateşin akkor beklentisinde

Zaman acımasızdır unutturmaya çalışır