Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Ey yağmur ne bu halin şu işvelerin,
Göster yüzünü şöyle dökünsün gizlenmeden.
Kuşkanadında buhar sıcaklığı tüterken,
Islaklığına hasret saçak altı gizlerin.

İnce ince çiseler yoğunlaşan kederim,

Son olsun bu sevmeler
Bırakıp da gitmeler
Son olsun bu aşkımız
İkimiz de dargınız

son olsun bu sitemler

Bilir misin çaresiz aşk nedir?
Kalabalıkta yalnız olmak,
Her yerde hayalini görmek,
Nereye uzansam sana dokunmak,
Nereye dönsem sesini duymak,
Nereye baksam seni hissetmektir.

Bir sevgi filizleniyor,
Yalnız kır çiçeklerinin gölgesinde
Yağmur serpiştiriyor,
Bu; bir kadının dileği,
Bereket yağmıru...
O kadın ki; ne atlı prens beklediği,

On ikiden vurdun beni can evimden
Kırdın kanadımı acılarla yoğruldum
Mutlu yaşıyordum ben seni sevmeden
Kurtuluşum senle sensin tek umudum

Şimdi uzaklarda sensizlik çok zormuş

Unutur muyum hiç,bana sevgini
Babamdan yadigar, yalnızlığını
İlk vurgunumda,yıkılışını
Torununa bakıp,sarılışını

Canından bezdiğin,feryadlarını

Ne vakit kalemi eline alsan,
Yazacak bir şeyin varmış sanırsın.
Oysa hiçbir kelime gayrı aşktan;
Gelmez aklına, şaşırıp kalırsın.

Kaçıncı denemen usanmadın mı?

Öyle bir yaz ki bu yaz
Sıcaklığı kalp ateşi
Özlem dolu ak ayaz
Sazlıkta kuş sesi

Menekşede mor beyaz

Artık umurumda değil bu sene
Yine bahar mı geldi çiçeklere
Ayçiçeği,kardelen,mor menekşe
Şiir yazamayacağım sizlere

Nasıl unutturdunuz kendinizi

Güneşle doğ içime
Baharı muştulasın
Pelesenk ol dilime
Şarkılar mırıldansın

Rengârenk çiçeklerim