Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Unutur muyum hiç,bana sevgini
Babamdan yadigar, yalnızlığını
İlk vurgunumda,yıkılışını
Torununa bakıp,sarılışını

Canından bezdiğin,feryadlarını

On ikiden vurdun beni can evimden
Kırdın kanadımı acılarla yoğruldum
Mutlu yaşıyordum ben seni sevmeden
Kurtuluşum senle sensin tek umudum

Şimdi uzaklarda sensizlik çok zormuş

Neydi o gençliğin bir zamanlar
Ressam olmak için yanıp tutuştuğun
Aklında fikrinde hep resimli rüyalar
İstanbul/Fındıklı’da fena vuruldun
Son bir umut Tatbiki Güzel Sanatlar

Onca bahar geldi geçti yeşillendi dallar
Gönlümde kımıltısı seninle soldu yapraklar
Sen gelmedin hasretinle kavruldum ah yar
Dört mevsim bir mevsime sığdı o da sonbahar

Hatırla ayrılırken gözlerimdeki o istifham

Ben sensiz hiç,olmadım
Yılları hiç,saymadım
Kalbim hiç boş,kalmadım
Ben sensiz hiç,caymadım

Ben sensiz hiç,onmadım

Ey yağmur ne bu halin şu işvelerin,
Göster yüzünü şöyle dökünsün gizlenmeden.
Kuşkanadında buhar sıcaklığı tüterken,
Islaklığına hasret saçak altı gizlerin.

İnce ince çiseler yoğunlaşan kederim,

Son olsun bu sevmeler
Bırakıp da gitmeler
Son olsun bu aşkımız
İkimiz de dargınız

son olsun bu sitemler

Öyle bir yaz ki bu yaz
Sıcaklığı kalp ateşi
Özlem dolu ak ayaz
Sazlıkta kuş sesi

Menekşede mor beyaz

Artık umurumda değil bu sene
Yine bahar mı geldi çiçeklere
Ayçiçeği,kardelen,mor menekşe
Şiir yazamayacağım sizlere

Nasıl unutturdunuz kendinizi

Güneşle doğ içime
Baharı muştulasın
Pelesenk ol dilime
Şarkılar mırıldansın

Rengârenk çiçeklerim