Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Al kalemi eline, ayak sesini dinle!
Gelen esin perisi, saçlarında haresi.
Süzülerek konacak rüzgârdan yelesiyle,
Elinden düşecek bak anahtar kelimesi;

Yüreğinle tut onu, sarıpsarmala hemen…

Aşk evrenseldir yoktur hiç ayrımı
Görecelidir basit anlatımı
Kimine göre dayanılmaz tutku
İfadesi zor tanımlanmaz coşku

Çekim alanıdır kim ne derse desin

Ben seni unutmak için sevmedim
Sen olmayınca sevebilir miydim
Ömrümün senden sonrasını seninle
Yaşayacağımı nerden bilirdim

İçime gömdüm aşkın acısını

Seni seviyorum demek olmaz
Nasıl sevdiğini anlat bana
Aşkın mayasını çalma tutmaz
Cana değmedikçe tinsel mana

Herkes sevdiğini sanır amma

1-
Aydınlığın parlak ışıkları kamaştırır
Retinasında kararan duygularımızı
Gemici çıması gibi gerçeğe atılan
Onu incelediğimiz an görünür yapan
Nesneler belirler düşüncelerimizi

Dip görüntüler; ışığı yansımalı
Darmadağın kaçışır tortuları
Savrulunca korkulu karanlığa
Kendiyle girer iç hesaplaşmaya

Belirli belirsiz düştür geçen gün

Sen,hep özlenensin,
Soluduğum havasın,
Ulaşılması imkansız düş gibisin,
Her defasında keşfedilen
Yıldız gibisin
Bulutlarda silüetin

Akşamı kadınsız akşamı mühürsüz
Akşam korkunç dehlizlerden geçti
Akşamı kederli sürgün kasabasında
Güneş selamsız kaybolup gitti

Çaresizdim yalnızlığın tam ortasında

Yine düşüyorum ufkun en yücesine
Orada bulutlar uzaktan bakar
Çil çil saçılmış dağların eteklerine
Yıldızlar gizlenmiş geceyi sayıklar

Yine düşüyorum ruhumun en kederli yerine

Söz yetmiyor duygularıma
Yenik düştüm tutkularıma
Özlem oldun dudaklarımda
Sensizliği unuttur bana

Dayanılmaz oldu gerçekler