Ercan Keskin Şiirleri - Şair Ercan Keskin

Matematikçisin sen çözmektir senin işin;
Bilinmez denkleminle hakikati beklersin.
Sonuçlara aldanmaz tekrar eder denersin,
Sağlamıyorsa eğer yine başa dönersin.

Güvendiysen kendine bulduysan ipucunu;

Koşulsuz kendini sev
Buna herkes inanır
Farkında ol
Farkındalık yaşamaktır
Haklı olmayı istemekten vazgeç
Ayağa düşersin

Vazgeç yalan sevdalardan
Sana gönül koyanlardan
Aşka kusur bulanlardan
Dert etme unut gitsin

Kanaatkar olmayandan

Güvercin baktı penceremden ürkek
Ağacında dallanmış sonbahar yaprakları
Ekmek istedi su istedi sürek
Mevsim tutmuş enikonu sokakları
Kuş uçtu göğümden seğirterek
Apansız boşluk kapladı sol yanımı

İki nokta arasındaki en yakın yerdeydik,
Bir ucunda ben diğerinde sen vardın.
Tahterevallide sallanan çocuklar gibi şendik..
Harlı düşlerle ısınırdı gecelerimiz,
Umuda mayalanırken un ufak yarınlar,
Geleceğe ışınlanırdı kesişsen doğrular.

1-
Uykusuz gecelerimin sabahı oldun
Gündüzlerime güneş gibi doğdun
Günler karıştı işte bak birbirine
Mevsimler büründü matem rengine

Ne varsa aşktan yana
Yüzüme gülmediler
Acılar yüklediler
Bakmadan arkasına

Kol kanat gerdim derken

Ben beni sende ararım
Buna hakkın yok deme
Sen beni sende aramasan da
Bir tonurcuk,bir filiz bıraktım
Yüreğine
Onu yeşertmek senin elinde

İzin ver sana aşık olayım
Sevdanın hücresinde tutsak
Voltalarda gün sayayım
Sonsuz dizelerle şiirler yazıp
Şairin olayım
Mutluluğun resmini çizip

Bazı anlar vardır hiç unutulmaz
Kederin sevince dönüştüğü,
Mevsimlerin birden değiştiği,
ilk yağmurun toprağa düştüğü,
Uğurlayan ellerin durduğu,
Uzatmalı aşkların vücut bulduğu,